Vetrijke diëten kunnen het destructieve eiwit voor hartziekten overactiveren

Volgens nieuw onderzoek kan het consumeren van een vetrijk dieet een reactie in het hart activeren die destructieve groei veroorzaakt en leidt tot een groter risico op hartaanvallen.

In een paper gepubliceerd in Biochemical and Biophysical Research Communications, keken onderzoekers naar het effect van het voeren van muizen met een vetrijk dieet op oxidatieve stressniveaus van hartcellen. Het team van de Universiteit van Reading ontdekte dat cellen van de muizen twee keer zoveel oxidatieve stress vertoonden en ertoe leidden dat hartcellen tot 1,8 keer groter waren vanwege cardiale hypertrofie die wordt geassocieerd met hartaandoeningen.

Hoofdauteur Dr Sunbal Naureen Bhatti, van de Universiteit van Reading zei: “Ons onderzoek laat een manier zien waarop een vetrijk dieet schade kan toebrengen aan de spiercellen waaruit ons hart bestaat. Wij constaeerden dat op cellulair niveau, wanneer de muizen gevoed werden met een vetrijk dieet, het normaal schadeloos eiwit Nox2 overactief werd. De precieze aard van hoe het Nox2-eiwit oxidatieve schade veroorzaakt en destructieve hypertrofie veroorzaakt, wordt nog onderzocht.

“Wij weten maar oppervlakkig hoe het eiwit Nox2 reageert op diëten, maar ons onderzoek toont duidelijk aan dat vetrijke diëten de potentie hebben om aanzienlijke schade aan het hart te veroorzaken.”

De onderzoekers concentreerden zich op een sleuteleiwit Nox2 waarvan werd aangenomen dat het verband houdt met toenemende oxidatieve stress in het hart. Uit de studie bleek dat de muizen die een vetrijk dieet kregen tweemaal zoveel Nox2-activiteit hadden, wat ook leidde tot een vergelijkbare hoeveelheid reactieve zuurstofsoorten (ROS), een vrij radicaal dat wordt geassocieerd met pathologische schade aan het lichaam.

Om te controleren of Nox2 betrokken was bij het veroorzaken van de hartstress, vergeleek het team de resultaten met muizen die specifiek waren gefokt om Nox2 uit te schakelen, waardoor de activering van het eiwit op cellulair niveau werd stopgezet. De ‘knock-out’ muizen kregen ook een vetrijk dieet maar vertoonden weinig of geen van dezelfde verhoogde niveaus van oxidatieve stress.

Bovendien gebruikte het team drie experimentele behandelingen waarvan bekend is dat ze de aan Nox2 gerelateerde ROS-productie verminderen, en ontdekte dat alle drie enige belofte lieten zien in het verminderen van het effect van ROS bij het beschadigen van het hart van de muizen.

De muizen die een vetrijk dieet kregen, kregen 45% van hun calorieverbruik uit vet, 20% uit eiwitten en 35% uit koolhydraten.

Vertaling: Andre Teirlinck