Afro-Amerikanen met ernstige slaapapneu en andere negatieve slaappatronen hebben veel meer kans op hoge bloedglucosespiegels – een risicofactor voor diabetes – dan degenen zonder deze patronen, volgens een nieuwe studie die gedeeltelijk wordt gefinancierd door het National Heart, Lung en Blood Institute (NHLBI), onderdeel van de National Institutes of Health.
De bevindingen suggereren dat betere slaapgewoonten kunnen leiden tot een betere bloedglucoseregulatie en gunstig kunnen zijn voor diabetespreventie en diabetesmanagement van type 2 bij Afro-Amerikanen, die een hoger risico lopen op diabetes type 2 dan andere groepen. Ze wijzen ook op het belang van screening op slaapapneu om het potentieel voor ongecontroleerde bloedsuikerspiegel in deze risicogroep te helpen bestrijden, aldus de onderzoekers.
Eerdere studies hebben verstoorde slaappatronen, waaronder slaapapneu, in verband gebracht met verhoogde bloedsuikerspiegels bij blanke en Aziatische populaties. Maar deze nieuwe studie is een van de weinige die objectieve metingen gebruikt om deze verstoorde slaappatronen te koppelen aan verhoogde bloedglucosespiegels bij zwarte mannen en vrouwen, aldus de onderzoekers. Hun bevindingen verschijnen op 28 april online in het Journal of the American Heart Association.
“De studie onderstreept het belang van het ontwikkelen van interventies om regelmatige slaapschema’s te bevorderen, vooral bij mensen met diabetes”, zegt Yuichiro Yano, MD, Ph.D., de hoofdauteur van de studie en een onderzoeker bij de afdeling Family Medicine and Community Health op Duke universiteit. “Het bevestigt ook de noodzaak om de screening en diagnose van slaapapneu te verbeteren, zowel bij Afro-Amerikanen als bij andere groepen.”
Michael Twery, Ph.D., directeur van het NHLBI’s National Center on Sleep Disorders Research, voegde eraan toe dat de studie belangrijke associaties benadrukt tussen onbehandelde slaapapneu en slecht gereguleerde bloedsuikerspiegel. “Het draagt ook bij aan het groeiende bewijs dat het beschermen van onze slaap, zoals voeding en lichaamsbeweging, het risico op diabetes en het daarmee samenhangende risico op hart- en vaatziekten kan helpen verminderen.”
Voor de studie evalueerden de onderzoekers het slaappatroon terwijl ze tegelijkertijd de bloedglucosemarkers maten van 789 zwarte mannen en vrouwen die deelnamen aan de Jackson Heart Study, de grootste studie naar hart- en vaatziekten bij Afro-Amerikanen. De meeste deelnemers – 74% – waren vrouwen, 25% had diabetes type 2, 20% slikte diabetesmedicatie en ongeveer 57% had de diagnose obstructieve slaapapneu, maar kreeg geen behandeling voor hun aandoening, zei Yano. Hun gemiddelde leeftijd was 63 jaar.
Deelnemers voltooiden slaapapneu-tests thuis en gebruikten elk zeven dagen een pols-actigraph-horloge, een hulpmiddel dat waakzaamheid en slaap meet. De test berekende de slaapduur (kort versus lang), slaapefficiëntie, nacht-tot-nachtvariatie in slaapduur en slaapfragmentatie (meerdere verstoringen tijdens de slaap). De onderzoekers verkregen verschillende metingen van het glucosemetabolisme, waaronder nuchtere bloedglucoseconcentratie, HbA1c-spiegels en insulineresistentie.
De onderzoekers concentreerden zich op vier hoofdgroepen: regelmatige slapers (geen slaapapneu), mensen met milde slaapapneu, matige slaapapneu en ernstige slaapapneu. Tijdens de studie ontdekten ze dat degenen met de ernstige slaapapneu 14% hogere nuchtere bloedglucosespiegels hadden in vergelijking met degenen zonder slaapapneu. Ernstige slaapapneu werd ook geassocieerd met hogere HbA1c-niveaus, zei Yano.
Naast het bestuderen van slaapapneu, ontdekten de onderzoekers dat deelnemers die andere soorten verstoorde slaap ervoeren, waaronder slaapfragmentatie en slaapduurvariabiliteit, ook meer verhoogde bloedglucosemetingen hadden. De associaties tussen verstoorde slaap en hoge bloedsuikerspiegels waren sterker bij deelnemers met diabetes dan bij degenen zonder diabetes, aldus de onderzoekers. Bij mensen zonder diabetes werd een verstoorde slaap ook geassocieerd met een verhoogde insulineresistentie.
Yano en zijn team ontdekten ook dat associaties van slaapapneu en hoge bloedsuikerspiegels sterker waren bij zwarte mannen dan bij zwarte vrouwen. Zwarte mannen met ernstige slaapapneu hadden 10% hogere nuchtere bloedsuikerspiegels dan zwarte vrouwen met ernstige slaapapneu in de studie.
De onderzoekers merkten op dat interventies die slaapapneu behandelen, kunnen helpen bij het verbeteren van de bloedglucosehuishouding, waaronder het gebruik van CPAP-machines (continue positieve luchtdruk) – apparaten die lucht door een masker afgeven om de luchtweg open te houden tijdens het slapen – en de aanmoediging van betere slaappatronen bij zwarten, vooral bij mensen met diabetes. Maar verdere studies zijn nodig om te bepalen of dergelijke interventies effectief zullen zijn, zei Yano.
Onderzoek dat in deze studie werd gerapporteerd, werd door NHLBI ondersteund via R01HL110068. Bovendien werd co-auteur Susan Redline, M.D., MPH gedeeltelijk ondersteund door 5R35HL135818, en co-auteur Dayna Johnson, Ph.D., MPH, was ondersteunend.
Persbericht NIH