Pandemische stressfactoren en gezondheid hersenen van niet-geïnfecteerden

Nieuw onderzoek geeft aan dat voor sommige personen – zelfs degenen die geen besmetting met SARS-CoV-2 hebben voorkomen – maatschappelijke en levensstijlverstoringen tijdens de COVID-19-pandemie mogelijk een ontsteking in de hersenen hebben veroorzaakt die de geestelijke gezondheid kan beïnvloeden. De studie, die werd uitgevoerd door een team onder leiding van onderzoekers van het Massachusetts General Hospital (MGH), is gepubliceerd in Brain, Behavior, and Immunity.

Naast het veroorzaken van een duizelingwekkend aantal infecties en sterfgevallen, heeft de COVID-19-pandemie geleid tot aanzienlijke sociale en economische ontwrichtingen die het leven van een groot deel van de wereldbevolking op meerdere manieren hebben beïnvloed. Ook zijn sinds het begin van de pandemie de ernst en prevalentie van symptomen van psychische nood, vermoeidheid, hersenmist en andere aandoeningen aanzienlijk toegenomen in de Verenigde Staten, ook onder mensen die niet besmet zijn met SARS-CoV-2.

Om een ​​beter begrip te krijgen van de effecten van de pandemie op de hersenen en de geestelijke gezondheid, analyseerden onderzoekers hersenbeeldgegevens, voerden gedragstesten uit en verzamelden bloedmonsters van meerdere niet-geïnfecteerde vrijwilligers – 57 vóór en 15 na lockdown / thuisblijven werden maatregelen genomen. geïmplementeerd om de verspreiding van de pandemie te beperken.

Na afsluitingen vertoonden de studiedeelnemers verhoogde hersenniveaus van twee markers van neuro-inflammatie – translocator-eiwit (gemeten met behulp van positronemissietomografie) en myoinositol (gemeten met behulp van magnetische resonantiespectroscopie) – vergeleken met pre-lockdown-deelnemers. De bloedspiegels van twee ontstekingsmarkers – interleukine-16 en monocyt chemoattractant eiwit-1 – waren ook verhoogd bij deelnemers na de lockdown, zij het in mindere mate.

Deelnemers die een hogere last van symptomen meldden die verband hielden met stemming en mentale en fysieke vermoeidheid, vertoonden hogere niveaus van translocator-eiwit in bepaalde hersengebieden, vergeleken met degenen die weinig of geen symptomen rapporteerden. Ook correleerden hogere post-lockdown translocator-eiwitniveaus met de expressie van verschillende genen die betrokken zijn bij immuunfuncties.

“Hoewel COVID-19-onderzoek een explosie in de literatuur heeft gezien, is de impact van pandemiegerelateerde maatschappelijke en levensstijlverstoringen op de gezondheid van de hersenen bij niet-geïnfecteerden onderbelicht gebleven”, zegt hoofdauteur Ludovica Brusaferri, PhD, een postdoctoraal onderzoeker bij MGH en de medische faculteit van Harvard. “Onze studie toont een voorbeeld van hoe de pandemie de menselijke gezondheid heeft beïnvloed die verder gaat dan de effecten die rechtstreeks door het virus zelf worden veroorzaakt.”

Senior auteur Marco L. Loggia, PhD, co-directeur van het Center for Integrative Pain NeuroImaging bij MGH en Harvard Medical School merkt op dat het erkennen van een rol van neuro-inflammatie bij de symptomen die velen tijdens de pandemie ervaren, zou kunnen wijzen op mogelijke strategieën om ze te verminderen. “Bijvoorbeeld, gedrags- of farmacologische interventies waarvan wordt gedacht dat ze ontstekingen verminderen, zoals lichaamsbeweging en bepaalde medicijnen, kunnen nuttig blijken te zijn om deze vervelende symptomen te verminderen.”

Loggia voegt eraan toe dat de bevindingen ook verdere ondersteuning bieden voor het idee dat stressvolle gebeurtenissen gepaard kunnen gaan met hersenontsteking. “Dit kan belangrijke gevolgen hebben voor het ontwikkelen van interventies voor een groot aantal stressgerelateerde stoornissen”, zegt hij.

Studie co-auteurs zijn onder meer Zeynab Alshelh, Daniel Martins, Minhae Kim, Akila Weerasekera, Hope Housman, Erin J. Morrissey, Paulina C. Knight, Kelly A. Castro-Blanco, Daniel S. Albrecht, Chieh-En Tseng, Nicole R. Zürcher, Eva-Maria Ratai, Oluwaseun Akeju, Meena M. Makary, Ciprian Catana, Nathaniel D. Mercaldo, Nouchine Hadjikhani, Mattia Veronese, Federico Turkheimer, Bruce R. Rosen en Jacob M. Hooker.

De studie werd ondersteund door de National Institutes of Health en The Landreth Family Foundation.