Dit is een raadsel, omdat het verwijderen van een verband het genezingsproces kan verstoren. Technologie gepresenteerd in een nieuwe studie in open-access tijdschrift Frontiers in Physics zou kunnen helpen.
Dit nieuwe ‘slimme verband’ bevat een sensor die zeer gevoelig het vochtgehalte van de wond kan meten en de gegevens vervolgens naar een smartphone in de buurt kan sturen, zonder dat artsen het verband hoeven te verwijderen. In de toekomst kunnen de onderzoekers, door de geometrie en materialen in het verband te veranderen, het mogelijk afstemmen op verschillende soorten wonden. De technologie zou artsen kunnen helpen om wonden gemakkelijker en succesvoller te controleren.
Chronische wonden kunnen een bron van aanzienlijk lijden en invaliditeit zijn voor patiënten die ze ervaren. Dergelijke wonden laten genezen is lastig en er zijn veel factoren die de wondgenezing kunnen beïnvloeden, zoals temperatuur, glucosespiegels en zuurgraad. Een van de belangrijkste is echter het vochtgehalte. Te droog en het weefsel kan uitdrogen; te nat, en het kan wit en rimpelig worden, zoals in het bad. Beide situaties verstoren het genezingsproces.
Als een arts echter het vochtgehalte van een wond wil controleren, moet hij het verband verwijderen, waardoor het delicate genezende weefsel mogelijk wordt beschadigd. Deze problemen hebben geleid tot dit nieuwste slimme verband, als een manier om het vochtgehalte van de wond op een niet-invasieve manier te controleren. De materiaalkeuze was een uitdaging, aangezien verbanden biocompatibel, wegwerpbaar en goedkoop moeten zijn.
Om dit te bereiken, pasten de onderzoekers een geleidend polymeer genaamd poly(3,4-ethyleendioxythiofeen):polystyreensulfonaat (PEDOT:PSS) toe op een gaas met behulp van een techniek die zeefdruk wordt genoemd, en verwerkten het gaas vervolgens met in de handel verkrijgbare verbandmaterialen. Het idee is dat veranderingen in het vochtgehalte van de wond een verandering veroorzaken in een elektrisch signaal dat door de sensor wordt gemeten.
“PEDOT:PSS is een organisch halfgeleidend polymeer dat gemakkelijk als standaardinkt op verschillende substraten kan worden aangebracht”, legt dr. Marta Tessarolo van de Universiteit van Bologna, een auteur van het onderzoek, uit. “We hebben ook een goedkope, wegwerpbare en verbandcompatibele RFID-tag, vergelijkbaar met die voor kledingbeveiligingstags, in de textielpatch verwerkt. De tag kan draadloos gegevens over het vochtgehalte communiceren met een smartphone, zodat zorgpersoneel weet wanneer een verband moet worden verwisseld.”
Om hun verbanden te testen, stelden de onderzoekers ze bloot aan kunstmatig wondexsudaat, de vloeistof die uit wonden sijpelt, en testten ook verschillende verbandmaterialen en vormen. Ze ontdekten dat het verband zeer gevoelig was en drastisch verschillende metingen opleverde tussen droge, vochtige en verzadigde omstandigheden, wat suggereert dat het een waardevol hulpmiddel zou kunnen zijn bij wondbehandeling.
“We hebben een reeks verbandmiddelen ontwikkeld met verschillende lagen en verschillende absorberende eigenschappen en kenmerken”, zegt Dr. Luca Possanzini, een andere auteur van de Universiteit van Bologna. “Het idee is dat elk type wond zijn eigen geschikte verband kan hebben, van langzaam exsuderende wonden tot sterk exsuderende wonden, zoals brandwonden en blaren. We zullen echter de sensorgeometrie verder moeten optimaliseren en de juiste sensorwaarden moeten bepalen voor een optimale genezing voordat we onze technologie op verschillende soorten wonden kunnen toepassen.”
http://dx.doi.org/10.3389/fphy.2021.722173
https://blog.frontiersin.org/2021/10/25/smart-bandage-chronic-wounds/