Kinderen die in utero blootgesteld waren aan hypoxisch ischemische omstandigheden, situaties waarin de hersenen verstoken zijn van zuurstof, hadden aanzienlijk meer kans om ADHD later in het leven te ontwikkelen in vergelijking met niet blootgestelde kinderen, volgens een studie van de Kaiser Permanente gepubliceerd in het tijdschrift Pediatrics.
De bevindingen suggereren dat gebeurtenissen tijdens de zwangerschap bijdragen aan ADHD afgezien van bekende familiale en genetische invloeden van de stoornis. De op de populatie gebaseerde studie onderzoekt de associatie tussen IHC en ADHD. Onderzoekers onderzochten de elektronische medische dossiers van bijna 82.000 kinderen van 5 jaar en bevonden dat prenatale blootstelling aan IHC – met name geboorte verstikking, neonatale respiratory distress syndrome en pre-eclampsie – werd geassocieerd met een groter risico van 16 procent op de
ontwikkeling van ADHD.
Specifiek, werd blootstelling aan geboorteverstikking geassocieerd met 26 procent meer risico van het ontwikkelen van ADHD, blootstelling aan neonatale respiratory distress syndrome werd geassocieerd met een groter risico van 47 procent, en blootstelling aan pre-eclampsie (hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap) werd geassocieerd met een 34 procent groter risico. De studie ontdekte ook dat het verhoogde risico van ADHD hetzelfde bleef tussen rassen en etnische groepen.
“Vorige studies hebben geconstateerd dat hypoxische schade tijdens de foetale ontwikkeling leidt tot belangrijke structureel en functioneel hersenletsel bij het nakomelingschap,” zei studie hoofdauteur Darios Getahun, MD, PhD, van de zuidelijke Kaiser Permanente Californië-afdeling
van onderzoek & evaluatie. “Echter, deze studie suggereert dat het negatieve effect van hypoxie en ischemie op de ontwikkeling van de prenatale hersenen tot functionele problemen kan leiden, met inbegrip van ADHD.”
Ook ontdekten de onderzoekers dat de associatie tussen IHC en ADHD het sterkste in premature geboortes was en dat bevallingen met stuitligging, transversale (schouder-eerst) of navelstreng complicaties geassocieerd moesten worden met 13 procent verhoogd risico van ADHD. Deze verbindingen bleken het geval te zijn zelfs na controle van de zwangerschapsduur en andere mogelijke risicofactoren.
“Onze bevindingen zouden belangrijke klinische gevolgen kunnen hebben. Ze kunnen artsen helpen met het ontdekken van pasgeborenen met risico’s die van de controles- en vroegtijdige diagnose kunnen profiteren als de behandeling effectiever is,”zei Getahun. “Wij stellen voor toekomstig onderzoek te richten op pre- en postnatale aandoeningen en de associatie met nadelige gevolgen, zoals ADHD.”
Tijdens de kritieke fasen van foetale orgaan ontwikkeling, kan IHC leiden tot een gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen in de bloedtoevoer van de moeder naar de foetale circulatie. Het resultaat kan gestagneerde zuurstoftoevoer zijn naar weefsels en cerebrovasculaire complicaties. Deze studie stelt echter dat het negatieve effect van hypoxie op ontwikkeling van
de prenatale hersenen tot functionele problemen leiden kan, met inbegrip van ADHD.
In 2005 schatten de Centers for Disease Control and Prevention de jaarlijkse kosten van ADHD-gerelateerde ziekte bij kinderen jonger dan 18 jaar op ongeveer tussen 36 miljard dollar en 52,4 miljard dollar, waardoor de aandoening een prioriteit van de volksgezondheid is. In 2010, werden ongeveer 8,4 procent van kinderen leeftijden 3 tot en met 17 gediagnosticeerd met ADHD. Voor ongeveer de helft van de getroffen kinderen, blijft de ziekte bestaan in de volwassenheid, volgens de CDC statistieken. Symptomen van ADHD bij kinderen kunnen aandacht problemen, zich gedragen zonder nadenken, of een overdreven actief temperament omvatten.
Vertaling Shanti Onneweer