Relatie chemicaliën in drinkwater en blaaskanker

Blootstelling aan chemicaliën in drinkwater geassocieerd met 5% van de jaarlijkse blaaskankerlast in Europa

Elk jaar kunnen meer dan 6500 gevallen van blaaskanker – bijna 5% van alle gevallen in Europa – worden toegeschreven aan blootstelling aan trihalomethanen (THM’s) in drinkwater. Dit is een van de conclusies van een grootschalige studie onder leiding van het Barcelona Institute for Global Health (ISGlobal), een centrum ondersteund door “la Caixa”, dat voor het eerst de aanwezigheid van deze chemische verbindingen in het leidingwater van 26 landen van de Europese Unie.

Trihalomethanen worden gevormd als een onbedoeld gevolg van waterdesinfectie. Eerder onderzoek heeft een verband aangetoond tussen langdurige blootstelling aan THM’s – hetzij door inname, inademing of absorptie door de huid – en een verhoogd risico op blaaskanker.

De auteurs van de nieuwe studie, gepubliceerd in Environmental Health Perspectives, analyseerden recente gegevens over trihalomethaanspiegels in Europees gemeentelijk kraanwater en schatten de ziektelast voor blaaskanker die te wijten is aan blootstelling aan deze verbindingen.

“De grootste uitdaging was het verzamelen van representatieve gegevens over de niveaus van nationale trihalomethanen voor alle EU-landen”, legt Cristina Villanueva uit, de ISGlobal-onderzoeker die de studie coördineerde. “We hopen dat deze gegevens in de toekomst gemakkelijker beschikbaar zullen zijn.”

De onderzoekers stuurden vragenlijsten naar instanties die verantwoordelijk zijn voor de gemeentelijke waterkwaliteit en vroegen informatie over de concentratie van totale en individuele trihalomethanen (chloroform, broomdichloormethaan, dibroomchloormethaan en bromoform) bij de kraan, in het distributienetwerk en bij waterzuiveringsinstallaties. Aanvullende gegevens werden verkregen uit andere bronnen ¬ (open gegevens online, rapporten, wetenschappelijke literatuur, enz.).

Trihalomethanes-gegevens voor 2005 tot 2018 werden verkregen voor 26 landen van de Europese Unie – alle behalve Bulgarije en Roemenië, waar minder informatie beschikbaar was – voor 75% van de bevolking.

De bevindingen brachten aanzienlijke verschillen tussen landen aan het licht. Het gemiddelde niveau van trihalomethanen in drinkwater lag in alle landen ruim onder de maximaal toelaatbare limiet in de EU – 11,7 μg / L versus 100 μg / L– maar de maximale gerapporteerde concentraties overschreden de limiet in negen landen (Cyprus, Estland) , Hongarije, Ierland, Italië, Polen, Portugal, Spanje en het Verenigd Koninkrijk).

Hoofdauteur Iro Evlampidou beschreef de studie als “van bijzonder belang voor landen met hoge gemiddelde niveaus van trihalomethanenconcentraties geregistreerd in kraanwater.”

BARCELONA INSTITUUT VOOR GLOBALE GEZONDHEID (ISGLOBAL)