Mensen die worstelen met sociale angst kunnen tijdens en zelfs na de COVID-19-pandemie meer leed ervaren door het dragen van maskers.
Een publicatie van onderzoekers van de afdeling Psychologie en het Centrum voor Onderzoek en Behandeling van Geestelijke Gezondheid van de Universiteit van Waterloo laat de gevolgen zien voor degenen die in het verleden niet noodzakelijkerwijs last hebben gehad van sociale angst.
“De nadelige effecten van de COVID-19-pandemie op de geestelijke gezondheid, waaronder angst en depressie, zijn goed gedocumenteerd”, zegt David Moscovitch, hoogleraar klinische psychologie en co-auteur van het artikel. “Er is echter weinig bekend over de effecten van het vaker dragen van maskers op sociale interacties, sociale angst of de algehele geestelijke gezondheid.
“Het is ook mogelijk dat veel mensen die vóór de pandemie niet met sociale angst worstelden, zich angstiger voelen dan normaal nu we uit de pandemie komen en een onzekerder toekomst tegemoet gaan – vooral in sociale situaties waarin onze sociale vaardigheden zijn roestig en de nieuwe regels voor maatschappelijke betrokkenheid moeten nog worden geschreven.”
Sociale angst wordt gekenmerkt door een negatief zelfbeeld en angst dat iemands uiterlijk of gedrag niet zal voldoen aan de sociale verwachtingen en normen. Sociale angststoornis is een extreme manifestatie die tot 13 procent van de bevolking treft.
De onderzoekers beoordeelden bestaande literatuur over drie factoren die volgens hen zouden kunnen bijdragen aan sociale angst geassocieerd met het dragen van maskers: overgevoeligheid voor sociale normen, vooringenomenheid bij het detecteren van sociale en emotionele gezichtssignalen en neiging tot zelfverhulling als een vorm van veiligheidsgedrag .
“We ontdekten dat het dragen van maskers door mensen met sociale angst waarschijnlijk wordt beïnvloed door hun perceptie van sociale normen en verwachtingen, die al dan niet consistent zijn met de richtlijnen voor de volksgezondheid en sterk kunnen verschillen per regio en context,” zei Sidney Saint, een student psychologie aan Waterloo en hoofdauteur van het artikel.
Het artikel benadrukt ook dat mensen met sociale angst moeite hebben met het detecteren van dubbelzinnige sociale signalen en deze waarschijnlijk negatief zullen interpreteren. Deze personen hebben ook de neiging zich zorgen te maken dat ze onbegrijpelijk of ongemakkelijk klinken. “We zijn van mening dat beide problemen waarschijnlijk worden vergroot tijdens interacties met maskers”, zei Saint.
Een ander benadrukt effect is dat maskers kunnen functioneren als een soort zelfverhullende strategie die mensen met sociale angst in staat stelt hun zelf waargenomen gebreken te verbergen. Daarom kan het verlangen naar zelfverhulling hun gebruik van maskers motiveren naast hun verlangen om zichzelf tegen besmetting te beschermen. “Vanwege hun zelfverhullende functie kunnen maskers voor sommige mensen moeilijk weg te gooien zijn, zelfs wanneer het dragen van een masker niet langer vereist is door de volksgezondheidsmandaten,” zei Saint.
Naast het bijdragen aan inzichten om clinici te begeleiden naar een effectieve beoordeling en behandeling, laat het artikel zien dat mensen met sociale angst bijzonder kwetsbaar kunnen zijn voor perioden van normovergangen waarin de verwachtingen voor het dragen van maskers in beweging zijn of een kwestie van persoonlijke keuze worden.
Persbericht Universiteit van Waterloo