De studie onder leiding van professor Miyazaki Akane en haar team werpt licht op het voorheen slecht begrepen fenomeen van de accumulatie van microplastic op boombladeren, vooral in bossen.
Hier volgt een overzicht van de belangrijkste bevindingen en implicaties:
Microplastics in bossen: De studie maakte gebruik van een nieuwe techniek om microplastics te meten die zich aan de bladeren van bomen hechten, waaruit bleek dat bossen kunnen fungeren als bodemputten voor deze deeltjes. Microplastics, kleine plastic deeltjes die in de atmosfeer zweven, zijn een groot milieuprobleem geworden vanwege hun potentiële impact op ecosystemen en de menselijke gezondheid.
Onderzoeksaanpak: De onderzoekers concentreerden zich op de bladeren van konara-eikenbomen in een klein bos in Tokio, met als doel vast te stellen hoe microplastics in de lucht door bladeren worden opgevangen en een betrouwbare methode te ontwikkelen voor het analyseren van hun niveaus. Ze onderzochten de bladeren van Quercus serrata, een veel voorkomende eikensoort in Japanse bossen.
Microplastische hechting: Uit het onderzoek bleek dat microplastics in de lucht zich sterk hechten aan de epicuticulaire was op het bladoppervlak. Deze ophoping ontstaat wanneer microplastics zich hechten aan de wasachtige laag die van nature op de bladeren aanwezig is.
Detectiemethode: De onderzoekers testten drie processen voor het extraheren van microplastics uit de bladeren, waarbij ze ontdekten dat behandeling met een alkalische oplossing van kaliumhydroxide de meest effectieve methode was. Deze methode verwijderde zowel de epicuticulaire was als de daaraan gehechte stoffen, wat een nauwkeurigere meting van de microplasticniveaus op bladoppervlakken opleverde.
Schatting van het aantal gevangen microplastics: Op basis van hun bevindingen schatten de onderzoekers dat de Quercus serrata-bossen in Japan ongeveer 420 biljoen microplastics in de lucht per jaar in hun bladerdak kunnen vangen. Dit suggereert dat bossen een belangrijke rol kunnen spelen bij het tegengaan van de verspreiding van microplastics in het milieu.
Gevolgen voor ecosystemen: Hoewel de accumulatie van microplastics in bosluifels nu wordt onderkend, blijven de implicaties voor bosecosystemen, inclusief ecosysteemfuncties en bodemgezondheid, onzeker. Verder onderzoek zal nodig zijn om de langetermijneffecten van de accumulatie van microplastics op bosecosystemen te begrijpen.
Milieugezondheid: De studie suggereert dat bossen, inclusief luifels langs de weg, kunnen helpen de hoeveelheid plastic die in het milieu terechtkomt te verminderen en mogelijk de gevolgen voor de menselijke gezondheid te verzachten, vooral in termen van blootstelling aan microplastics in de lucht.
Concluderend benadrukt het onderzoek het belang van het bestuderen van de accumulatie van microplastics in bosecosystemen en de mogelijke implicaties ervan voor het milieu en de menselijke gezondheid. Inzicht in de rol van bossen bij het opvangen van microplastics kan bijdragen aan natuurbehoudsinspanningen en strategieën om de plasticvervuiling tegen te gaan.
Bron: Japan Women’s University