Herstel van zicht met een kunstmatig netvlies

Herstel van zicht bij patiënten met leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) of retinitis pigmentosa is de laatste jaren een steeds waarschijnlijker vooruitzicht geworden, met veel onderzoekers die werken aan de ontwikkeling van een kunstmatig netvlies. In een nieuwe studie heeft een team van het Institut de la Vision (Inserm-CNRS-Sorbonne Université) onder leiding van Inserm-onderzoeker Serge Picaud diermodellen gebruikt om aan te tonen dat een apparaat van de firma Pixium Vision visuele waarneming met hoge resolutie kan veroorzaken. Hun bevindingen, gepubliceerd in Nature Biomedical Engineering, hebben de weg vrijgemaakt voor klinische proeven bij mensen.

Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) wordt gekenmerkt door verslechtering van het netvlies dat kan leiden tot centraal verlies van het gezichtsvermogen. Men denkt dat deze zeer invaliderende aandoening tot 30% van de mensen ouder dan 75 jaar treft. Al jaren werken verschillende groepen onderzoekers aan de ontwikkeling van een kunstmatig netvlies dat het gezichtsvermogen zou kunnen herstellen – niet alleen voor deze patiënten maar ook voor die met retinitis pigmentosa.

Het netvlies bestaat uit lichtgevoelige cellen (fotoreceptoren) met als doel de door het oog ontvangen lichtsignalen om te zetten in elektrische signalen die naar de hersenen worden gestuurd. Het zijn deze cellen die worden vernietigd in de loop van de bovengenoemde ziekten, waarvan de uitkomst blindheid kan zijn. Het principe van het kunstmatige netvlies – dat onder het eigen netvlies van de patiënt wordt geïmplanteerd – is eenvoudig: als vervanging voor deze fotoreceptoren fungeren. De elektroden stimuleren de retinale neuronen om berichten naar de hersenen te sturen.

Twee apparaten van dit type, Argus II (Second sight, VS) en Retina Implant (AG, Duitsland), worden al op grote schaal gebruikt. “Niettemin trekken deze bedrijven zich geleidelijk terug uit de markt, vooral omdat de resultaten bij patiënten onvoldoende zijn om het apparaat te richten op mensen met AMD. De patiënten slaagden erin om lichtsignalen te zien, maar degenen die letters konden onderscheiden, waren erg in de minderheid ”, benadrukt Serge Picaud.

Implantatie bij patiënten
Het apparaat opnieuw uitvinden om de prestaties te verbeteren: dit is het doel van de Picaud en zijn collega’s. Ondersteund door Pixium Vision, is hun kunstmatige netvlies draadloos en minder complex, in tegenstelling tot eerdere apparaten. Bovendien introduceert dit implantaat een lokale terugkeer van de stroom, waardoor een betere resolutie van de door het oog waargenomen beelden mogelijk wordt. Ten slotte wordt het beeld op het implantaat geprojecteerd door infraroodstimulatie die fotodiodes activeert die zijn verbonden met elektroden, waardoor een directere stimulatie van de retinale neuronen mogelijk is.

In een studie gepubliceerd in Nature Biomedical Engineering, testten Picaud en zijn collega’s dit apparaat op niet-menselijke primaten, waaruit bleek dat het een significante gezichtsscherpte kan herstellen. In vitro testen toonden allereerst aan dat elke pixel verschillende cellen in het netvlies activeert. Deze selectiviteit wordt uitgedrukt in de vorm van een zeer hoge resolutie, zodat geïmplanteerde dieren de activering van slechts één van de pixels van het implantaat in een gedragstest kunnen waarnemen.

De hoge resolutie van deze implantaten leidde ertoe dat het apparaat werd aangebracht bij vijf Franse patiënten met AMD, voor wie de eerste resultaten een geleidelijk herstel van het centrale zicht aantonen. Ze zijn in staat om lichtsignalen waar te nemen en sommige kunnen zelfs reeksen letters herkennen, met een toenemende snelheid in de loop van de tijd.

“Het doel is nu om een ​​fase 3-onderzoek uit te voeren bij een grotere groep patiënten met AMD. Als het kunstmatige netvlies voor hen werkt, is er geen reden waarom het niet zou werken bij patiënten met retinitis pigmentosa – een ziekte die ook verband houdt met fotoreceptor degeneratie ”, concludeert Picaud.

Bron: inserm.fr