Gezichtsbescherming beinvloedt prestaties en fysieke capaciteit

Toenemende kortademigheid en claustrofobie gemeld bij meer gebruik Een stoffen gezichtsbescherming beinvloedt de trainingsprestaties en fysieke capaciteit, onthult de resultaten van een kleine klinische proef, online gepubliceerd in het British Journal of Sports Medicine.

Dragers meldden ook toenemende kortademigheid en claustrofobie bij hogere trainingsintensiteiten, wat de onderzoekers ertoe aanzette om de frequentie, intensiteit, duur en het type training dat wordt gedaan bij het dragen van een stoffen gezichtsmasker aan te passen.

Aanbevelingen voor het dragen van gezichtsmaskers tijdens het sporten variëren globaal en de fysiologische impact van het dragen van stoffen gezichtsmaskers tijdens het sporten is slecht begrepen, zeggen de onderzoekers. Verschillende onderzoeken hebben de impact bestudeerd van het dragen van chirurgische maskers op de cardiovasculaire en subjectieve reacties op inspanning.

Maar deze maskers zijn niet overal verkrijgbaar voor algemeen gebruik, en er zijn maar weinig studies die hebben gekeken naar de impact van stoffen gezichtsmaskers.

Om deze kenniskloof te dichten, vergeleken de onderzoekers de sportprestaties van 31 gezonde volwassenen in de leeftijd van 18 tot 29 jaar, terwijl ze uitgeput op een loopband renden, één keer met een stoffen gezichtsmasker en één keer niet.

Hun bloeddruk, hartslag, zuurstofverzadiging, inspanning en kortademigheid werden gemeten en geregistreerd na een warming-up van 3 minuten, tijdens de inspanningstest en 7 minuten nadat ze deze hadden voltooid (herstelperiode). Ze werden gevraagd om hun ervaringen met het dragen van een gezichtsmasker te beoordelen, inclusief comfort, temperatuur en ademend vermogen, onmiddellijk nadat ze de gemaskerde test hadden voltooid.

De deelnemers deden gewoonlijk gemiddeld 170 minuten / week matige en 206 minuten / week zware lichamelijke activiteit. Geen van hen rookte sigaretten, hoewel drie zeiden dat ze marihuana rookten en vijf deelnemers aangaven een voorgeschiedenis van medisch gecontroleerd astma te hebben. Drie van de vier zeiden dat ze tijdens het sporten een gezichtsmasker hadden gedragen voordat ze aan het onderzoek deelnamen (n = 24; 77%) en 19 (61%) zeiden dat hun trainingsfaciliteit dit van hen eiste.

Analyse van de geregistreerde gegevens toonde aan dat in vergelijking met het niet dragen van een stoffen gezichtsmasker, het dragen van een gezichtsmasker leidde tot een aanzienlijke vermindering van de trainingstijd (14%) en fysiologische metingen van de capaciteit, inclusief maximaal zuurstofverbruik (VO2 max; 29% reductie) en maximale hartslag, evenals verhoogde kortademigheid.

Deze veranderingen weerspiegelden de trainingsintensiteit, toegeschreven aan het ervaren ongemak dat gepaard gaat met het dragen van een masker. Ze verdwenen na de herstelperiode van 7 minuten toen de resultaten van de twee tests niet langer verschilden. In vergelijking met het niet dragen van een stoffen gezichtsmasker, meldden de deelnemers dat ze steeds kortademiger en claustrofobischer werden bij hogere trainingsintensiteiten terwijl ze er een droegen. De meeste deelnemers (30) waren het erover eens of waren het er sterk mee eens dat het moeilijker was om maximale inspanning te leveren tijdens de proef terwijl ze een masker droegen.

De reacties waren: ‘moeilijker dan de vorige keer’, ‘Ik werd sneller vermoeid; geen effect tijdens het lopen, beïnvloedde mij tijdens het joggen ‘, vooral bij hogere intensiteit’ hardlopen was moeilijker dan normaal, ademhaling werd moeilijker naarmate de snelheid / helling toenam, ‘voelde moeilijk om te ademen, voelde alsof ik niet diep kon komen adem ‘en’ moest dieper ademen om dezelfde hoeveelheid lucht te krijgen ‘. Deelnemers noemden ook het gevoel ‘claustrofobisch’, ‘verstikt’ en ‘angstig’ te voelen terwijl ze het masker droegen en ‘kortere, meer oppervlakkige ademhalingen namen met de gezichtsbedekking’.

Geen van hen gaf aan dat vocht of gewicht van het masker hun prestatie belemmerden of hen dwong de inspanningstest te stoppen. “Omdat onze resultaten niet volledig uitleggen hoe het dragen van een masker de cardiovasculaire functie direct kan beperken, is onze conclusie dat het ongemak dat gepaard gaat met het dragen van een masker, zoals blijkt uit de hogere scores van dyspneu in de toestand van het masker en de kwalitatieve feedback van de deelnemers, direct op de vermindering van de prestaties, ”stellen de onderzoekers. “Onze resultaten hebben verschillende implicaties voor training en prestaties bij het dragen van een stoffen gezichtsmasker”, voegen ze eraan toe.

“Ten eerste, aangezien het dragen van een stoffen masker de trainingsprestaties, VO2-piek en gerelateerde variabelen vermindert, moeten trainingsvariabelen van frequentie, intensiteit, tijd en type activiteit dienovereenkomstig worden aangepast. “Ten tweede kunnen trainingsdoelen worden aangepast om de verminderde prestaties en psychologische impact van het dragen van een stoffen masker weer te geven, terwijl het toch veilig bereiken van doelen wordt bevorderd.”

Vertaling: Pieter Tau