Gebrek aan slaap kan oorzaak zijn van meer hartaandoeningen bij arme mensen

Mensen met een lagere sociaal economische status slapen minder om verschillende redenen: ze moeten soms verschillende taken uitvoeren, werken in ploegendienst, leven in een lawaaierige omgeving en zijn onderhevig aan meer emotionele en financiële stress. Dit was de eerste grote op populatie gebaseerde studie om te onderzoeken of gebrek aan slaap gedeeltelijk kan verklaren waarom arme mensen meer aan hartziekten lijden. Het bleek dat korte slaap 13,4% de oorzaak is van het verband tussen beroep en coronaire hartziekten bij mannen.

Studie auteur Dusan Petrovic, van het Universitair Centre of General Medicine and Public Health (unisanté), Lausanne, Zwitserland, zei: “De afwezigheid van een verband met korte slaap bij vrouwen kan het gevolg zijn van de zwakkere relatie tussen beroep en slaapduur in vergelijking met mannen. ” “Vrouwen met een lage sociaal economische status combineren vaak de fysieke en psychosociale belasting van manuele, slecht betaalde banen met verantwoordelijkheden in het huishouden en stress, die een negatieve invloed hebben op de slaap en zijn gezondheid herstellende effecten in vergelijking met mannen,” zei hij.

Hij zei verder: “Structurele hervormingen zijn nodig op elk niveau van de samenleving om mensen in staat te stellen meer te slapen. Bijvoorbeeld proberen lawaai te verminderen, dat een belangrijke bron is van slaapstoornissen, dubbel beglaasde ramen, beperkt verkeer en woningbouwverbod naast luchthavens of snelwegen. ” De studie was onderdeel van het Lifepath-project en verzamelde gegevens van acht cohorten met in totaal 111.205 deelnemers uit vier Europese landen. De sociaal economische status werd geclassificeerd als laag, midden of hoog volgens vader’s beroep en persoonlijk beroep. Geschiedenis van coronaire hartziekte en beroerte werden verkregen uit klinische beoordeling, medische records en zelfrapportage. Gemiddelde slaapduur werd zelf gerapporteerd en gecategoriseerd als aanbevolen of normale slaap (6 tot 8,5), korte slaap (6), en lange slaap (meer dan 8,5) uur per nacht.

De invloed van onvoldoende slaap werd onderzocht met behulp van een statistische benadering genaamd bemiddelingsanalyse. Het schat de bijdrage van een intermediaire factor (slaap) aan een verband tussen de belangrijkste blootstelling (sociaal-economische status) en de belangrijkste gevolgen (coronaire hartziekte of beroerte).

Vertaling: Andre Teirlinck