Kankerbehandelingen kunnen cellulaire veroudering versnellen

Nieuw onderzoek geeft aan dat bepaalde antikankertherapieën de cellulaire veroudering kunnen versnellen, waarbij veranderingen in het DNA van patiënten kunnen bijdragen aan meer ontsteking en vermoeidheid. De bevindingen worden door Wiley vroeg online gepubliceerd in CANCER, een peer-reviewed tijdschrift van de American Cancer Society.

Genactiviteit wordt tijdens het leven vaak aangepast door epigenetische veranderingen of fysieke aanpassingen aan het DNA waarbij de onderliggende DNA-sequentie niet wordt gewijzigd. Sommige personen kunnen epigenetische leeftijdsversnelling (EAA) ervaren waardoor ze een hoger risico lopen op leeftijdsgerelateerde aandoeningen dan andere personen van dezelfde chronologische leeftijd. Onderzoekers onderzochten onlangs EAA-veranderingen tijdens en na kankerbehandeling, en ze zochten naar een mogelijk verband tussen deze veranderingen en vermoeidheid bij patiënten met hoofd-halskanker (HNC).

In het onderzoek onder 133 patiënten met HNC ervoer de helft van de patiënten ooit ernstige vermoeidheid. EAA was het meest prominent onmiddellijk na bestralingstherapie, toen de gemiddelde epigenetische leeftijd met 4,9 jaar werd versneld. Verhoogde EAA werd geassocieerd met verhoogde vermoeidheid, en patiënten met ernstige vermoeidheid ervoeren 3,1 jaar hogere EAA dan degenen met lage vermoeidheid. Ook vertoonden patiënten met hoge niveaus van markers van ontsteking een ongeveer 5 jaar hogere EAA, en ontsteking leek verantwoordelijk te zijn voor de meeste effecten van EAA op vermoeidheid.

“Onze bevindingen dragen bij aan de hoeveelheid bewijs die suggereert dat toxiciteit op de lange termijn en mogelijk verhoogde mortaliteit als gevolg van antikankerbehandelingen voor patiënten met HNC verband kunnen houden met verhoogde EAA en de associatie met ontsteking”, aldus hoofdauteur Canhua Xiao, PhD, RN, FAAN, van de Emory University School of Nursing, in Atlanta. “Toekomstige studies zouden de kwetsbaarheden kunnen onderzoeken die verantwoordelijk kunnen zijn voor aanhoudende hoge EAA, vermoeidheid en ontsteking bij patiënten.”

De auteurs merkten op dat interventies om ontstekingen te verminderen, ook voorafgaand aan de behandeling van kanker, patiënten ten goede kunnen komen door het verouderingsproces te vertragen en vervolgens aan leeftijd gerelateerde chronische gezondheidsproblemen zoals vermoeidheid te verminderen. Een begeleidend redactioneel commentaar benadrukt dat chronische vermoeidheid bij patiënten die voor kanker worden behandeld niet alleen een symptoom is; het kan ook een belangrijke rol spelen bij het beïnvloeden van de gezondheid van patiënten.