Een algemeen voorgeschreven ontstekingsremmer kan het risico op diabetes verhogen na slechts één week behandeling, volgens nieuwe bevindingen gepresenteerd op de jaarlijkse conferentie van The Society for Endocrinology. Gezonde mannen die doses van het medicijn kregen die vergelijkbaar waren met die welke werden gebruikt om ontstekingsstoornissen te behandelen, hadden veranderingen in markers van het bloedsuikermetabolisme geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes.
De bevindingen van de studie benadrukken de mogelijke gevolgen op de lange termijn voor de gezondheid van mensen die deze geneesmiddelen regelmatig gebruiken en dat medische professionals mogelijk de mogelijke bijwerkingen moeten overwegen en controleren om toekomstige slopende aandoeningen te voorkomen.
Glucocorticoïden (GC’s) zijn een van de meest voorgeschreven ontstekingsremmers voor aandoeningen zoals artritis, astma, allergieën en bijnierinsufficiëntie. Het is bekend dat GC-behandeling bij hoge doses voor een lange duur wordt geassocieerd met metabole bijwerkingen die het risico op diabetes en obesitas kunnen verhogen, maar er zijn momenteel geen onderzoeken naar de kortetermijneffecten van GC’s bij de meer regelmatig voorgeschreven, lagere doses. Aangezien 2-3% van de Britse bevolking GC’s gebruikt voor aandoeningen van variërende ernst, is het belangrijk om te onderzoeken of deze metabole bijwerkingen optreden bij een kortere dosis kortetermijntherapie.
Dr. Riccardo Pofi, van Sapienza University of Rome en Prof Jeremy Tomlinson van de University of Oxford, maten markers van het metabolisme bij gezonde mannen die vaak voorgeschreven doses (10 en 15 mg) GC’s (prednisolon) kregen na slechts één week behandeling. Hoewel vaak gecontroleerde klinische en biochemische parameters zoals de nuchtere bloedsuikerspiegel, het gewicht en de algemene gezondheid onaangetast waren, gaven veranderingen in metabole markers aan dat hun bloedsuikerregulatie was aangetast.
“Dit is de eerste studie die de metabole effecten op zeer korte termijn van vaak voorgeschreven doses glucocorticoïden op gezonde mannen onderzoekt en geeft aan dat zelfs bij deze lagere doses het glucosemetabolisme is aangetast, wat wijst op een verhoogd risico op diabetes bij voortgezette behandeling,” Dr Pofi opmerkingen.
Deze nieuwe bevindingen onderstrepen niet alleen het belang van het bepalen van de beste GC-dosis die de effectiviteit in evenwicht brengt met mogelijk negatieve metabole effecten, maar ook dat medische professionals zich meer bewust moeten zijn van deze risico’s en deze mogelijk moeten monitoren bij patiënten, zowel op korte als op langere termijn behandeling.
Dr. Pofi zegt: “Dit suggereert dat we GC-gebruik bij patiënten nauwkeuriger moeten beoordelen om de ongewenste effecten te voorkomen en te verminderen, vooral bij patiënten waarvoor behandeling met steroïden essentieel is voor het leven.”
Toekomstige grotere studies zijn nodig om deze bevindingen te bevestigen en ons begrip van hoe ze worden veroorzaakt te verbeteren. Dr. Pofi is nu van plan om de metabole effecten van het gebruik van GC’s naast diabetesmedicijnen te onderzoeken, om te beoordelen of de ongewenste bijwerkingen van GC’s kunnen worden verminderd of voorkomen met een gecombineerde behandeling.
Persbericht SOCIETY FOR ENDOCRINOLOGY