Lisa groeide op in een zwaar ontwricht gezin in upstate New York. Haar jeugd werd gekenmerkt door alcoholmisbruik, huiselijk geweld en emotionele verwaarlozing. Al op jonge leeftijd voelde Lisa dat ze niet op haar plek was in dit leven. Ze bad vaak in stilte tot God – of zoals ze het zelf zegt, haar “Hemelse Vader” – en smeekte om terug te mogen keren naar haar “echte thuis”. Op tienjarige leeftijd gebeurde er iets wat haar leven voorgoed zou veranderen. Tijdens een familievakantie in de Adirondack Mountains besloot Lisa met haar zus en nichten te zwemmen bij een wilde rivier met watervallen. Na meerdere keren in het water te zijn gesprongen, dook Lisa op een onveilige plek en raakte vast tussen rotsen onder de stroomversnelling. Ze kon geen kant op en begon te verdrinken.
Wat daarna gebeurde, beschrijft ze als een bijna-doodervaring (BDE) van hemelse schoonheid. Ze werd overspoeld door licht en belandde in een veld vol bloemen, kleuren en een vredige energie die ze nog nooit eerder had gevoeld. Ze zag een open poort in de verte – “de poorten van de hemel” – en voelde zich magisch aangetrokken tot een figuur die ze herkende als Jezus Christus. Vlak voordat ze bij de poort aankwam, werd ze abrupt teruggetrokken in haar lichaam. Lisa werd gereanimeerd door familieleden die haar op wonderbaarlijke wijze uit het water wisten te halen. Ze was ongeveer een half uur onder water geweest, maar door het ijskoude water had ze geen blijvend hersenletsel. Toen ze bijkwam, voelde haar lichaam zwaar, de wereld grauw, en ze was diep teleurgesteld dat ze “terug” was. Ze vertelde haar tantes over wat ze had gezien, maar verloor later zelf de herinnering daaraan. Pas tientallen jaren later zou die informatie weer helder naar boven komen.
Na haar ervaring veranderde Lisa’s leven radicaal. Ze ontwikkelde een plotselinge leeshonger – iets wat ze vóór het ongeluk totaal niet had – en begon zich steeds meer te verdiepen in kunst, spiritualiteit en kleur. Later in haar leven ontdekte ze dat ze een bijzondere gave had: ze kon voelen wat anderen voelden, overleden familieleden “horen”, en mensen op een diep zielsniveau helpen. Ze werd therapeut en begeleidt nu mensen met trauma, bij geboorte en stervensprocessen. Volgens Lisa heeft ieder mens een missie op aarde – iets dat we vóór onze geboorte hebben gekozen, maar vaak vergeten. Haar werk draait om het helpen van mensen herinneren wie ze werkelijk zijn.
Lisa benadrukt dat het echte verdriet in het leven niet is dat iemand sterft, maar dat iemand zijn of haar missie niet vervult. Ze pleit ervoor dat mensen niet vertrouwen op de macht van mensen, maar zich rechtstreeks wenden tot God. Voor haar is dat de bron van alle kracht en liefde. Lisa’s verhaal is geen oproep om een bijna-doodervaring te zoeken, maar een uitnodiging om zelf op zoek te gaan naar diezelfde hemelse liefde en leiding. Volgens haar hoeft niemand een wonder te beleven om te weten dat God onvoorwaardelijk van je houdt. Die liefde is er nu al – en wie ervoor kiest zich daarvoor open te stellen, kan een kracht en vrede ervaren die het leven op aarde compleet verandert.
