Onderzoekers vonden 9936 verschillende chemische stoffen in 1 plastic product

Plastic voedselverpakkingen bevatten een overvloed aan chemicaliën, waarvan sommige potentieel schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Onderzoek onder leiding van Martin Wagner en zijn team aan de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie (NTNU) bracht verrassende ontdekkingen aan het licht over de complexiteit en risico’s die aan deze chemicaliën verbonden zijn. Ze identificeerden tot 9936 verschillende chemicaliën in één enkel plastic product dat werd gebruikt voor voedselverpakkingen.

Uit hun onderzoek is gebleken dat veel van deze chemicaliën vitale lichaamsfuncties kunnen verstoren, zoals de afscheiding van hormonen en het metabolisme. Hormonen fungeren als boodschappers in het lichaam en faciliteren de communicatie tussen organen, terwijl het metabolisme essentieel is voor de energieproductie en het gebruik van voedingsstoffen. Bovendien identificeerden de onderzoekers 11 chemische combinaties uit plastic producten die G-eiwit-gekoppelde receptoren kunnen beïnvloeden, die een cruciale rol spelen bij de signaaloverdracht in het lichaam.

Deze bevindingen onderstrepen de noodzaak om plastic opnieuw te ontwerpen om de gezondheidsrisico’s te beperken. Eerdere onzekerheid over de vraag of deze chemicaliën in het milieu terechtkomen of in plastic gebonden blijven, is weggenomen door recent onderzoek, waaruit bleek dat de meeste plastic producten chemicaliën uitlekken wanneer ze in water worden ondergedompeld. Wagners eerdere werk identificeerde ook chemicaliën in plastic die de menselijke vruchtbaarheid zouden kunnen beïnvloeden.

Ondanks deze alarmerende ontdekkingen betekent het enorme scala aan chemicaliën dat in plastic aanwezig is dat onderzoekers slechts een fractie ervan tegelijk kunnen bestuderen, waardoor er veel onbekend blijft over hun potentiële effecten op de menselijke gezondheid. Er is dus een dringende behoefte aan verder onderzoek en regelgevingsmaatregelen om de risico’s van deze chemische verbindingen in plastic verpakkingen aan te pakken.

Bron: Norwegian University of Science and Technology