WASHINGTON – De voorzitter van de Select Subcommittee on the Coronavirus Pandemic, Brad Wenstrup (R-Ohio), opende vandaag de hoorzitting getiteld “Strengthening Biosafety and Biosecurity Standards: Protecting Against Future Pandemics” door te bespreken of het huidige toezicht op laboratoria met een hoog risico in de Verenigde Staten en daarbuiten effectief, voldoende en in staat is om Amerikanen te beschermen tegen huidige en toekomstige biologische bedreigingen.
Voorzitter Wenstrup benadrukte de noodzaak van wereldwijde bioveiligheid en bioveiligheidsnormen, waarbij hij opmerkte dat besmettelijke ziekten – zoals COVID-19 en andere gevaarlijke coronavirussen – geen grenzen kennen. Gezien het feit dat COVID-19 waarschijnlijk het gevolg was van een incident in Wuhan in verband met een laboratorium, is het van essentieel belang om er proactief voor te zorgen dat de toezichtsmechanismen voor high-containment laboratoria worden verbeterd en gemoderniseerd in de aanloop naar een toekomstige gezondheidscrisis.
Voorzitter Wenstrup sloot zijn openingsopmerkingen af met het benadrukken van het belang van coördinatie tussen instanties en samenwerking tussen geloofwaardige overheidsactoren nu wetgevers vandaag beginnen aan hun discussie over verbeteringen op het gebied van bioveiligheid en -beveiliging.
Hieronder volgen de opmerkingen van Wenstrup, voorzitter van de Select Subcommittee, zoals voorbereid.
Vandaag houdt de Select Subcommittee een hoorzitting om de bioveiligheid en biobeveiligingsnormen van ons land te onderzoeken.
We onderzoeken niet alleen of ze effectief zijn, maar ook of ze voldoende zijn.
En of ze ons kunnen beschermen tegen biologische bedreigingen in binnen- en buitenland.
En welke acties er ondernomen moeten worden als deze standaarden ontoereikend zijn of verouderd en gemoderniseerd moeten worden.
Deze hoorzitting komt op het juiste moment en is toekomstgericht.
Op maandag eindigde de periode voor openbaar commentaar op voorgestelde wijzigingen in het toezichtsbeleid van federaal gefinancierd onderzoek voor tweeërlei gebruik en onderzoek met winstoogmerk.
Niemand kent deze voorgestelde veranderingen beter dan onze getuige, Dr. Gerry Parker.
Naarmate we verder gaan, moeten we ervoor zorgen dat onze normen en capaciteiten effectief kunnen reageren en risico’s kunnen beoordelen in verband met nieuw onderzoek en nieuwe biotechnologieën – inclusief die welke nieuwe pandemieën kunnen ontketenen.
Naast pandemieën moeten we ook voorbereid zijn op een toekomstige aanval op de volksgezondheid, inclusief de verspreiding van een biologisch wapen.
Dit is nodig om Amerikaanse levens te beschermen en – omdat infectieziekten geen grenzen kennen – de levens van mensen over de hele wereld.
In het beginstadium van de pandemie haastten wetenschappers en volksgezondheidsautoriteiten zich om het nieuwe coronavirus te begrijpen – om te begrijpen hoe het zich verspreidde, wie er risico liep en, het belangrijkste, waar het vandaan kwam.
Kwam het van een natuurlijke overdracht, overgedragen van een vleermuis naar een tussenliggende bron naar de mens?
Of was het het resultaat van een laboratorium- of onderzoeksongeluk? Met andere woorden, kwam het uit een laboratorium?
Hoewel er steeds meer bewijs is dat de theorie van het laboratoriumlek ondersteunt, zullen we misschien nooit met 100 procent zekerheid weten waar COVID-19 vandaan komt. Vooral wanneer transparantie wordt ontkend.
We weten echter wel een aantal dingen zeker:
Dat begin 2018 – voordat COVID-19 opdook – het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken ernstige zorgen had over de bioveiligheid van het Wuhan Institute of Virology.
Ze waarschuwden met name dat er “een ernstig tekort was aan goed opgeleide technici en onderzoekers die nodig zijn om het high-containment laboratorium veilig te laten werken” – zorgen die bleven bestaan in 2019 en in 2020.
Ze waarschuwden ook dat het WIV coronavirusonderzoek uitvoerde onder ontoereikende bioveiligheidsniveaus, reverse genetic engineering-technieken gebruikte om hun werk te verbergen en chimere coronavirussen creëerde om de besmettelijkheid op mensen te testen.
Erger nog, we weten nu dat de Amerikaanse belastingbetaler er waarschijnlijk aan meebetaalde en we weten, op basis van e-mails die door deze subcommissie aan het licht zijn gebracht, dat Dr. Fauci zelf wist dat er in Wuhan onderzoek naar de werking van het virus werd gedaan voordat de pandemie uitbrak.
We weten dat dit niet de eerste keer is dat er een laboratoriumlek is:
We weten dat er in 1978 pokken ontsnapten uit een laboratorium in het Verenigd Koninkrijk;
We weten dat de voormalige Sovjet-Unie per ongeluk miltvuur heeft laten ontsnappen uit een militaire onderzoeksfaciliteit;
We weten dat twee afzonderlijke labgerelateerde incidenten hebben geleid tot de vrijlating van SARS door het Chinese Center for Disease Control and Prevention in 2004;
Tot slot weten we dat de Verenigde Staten niet immuun zijn voor lekken:
Er zijn laboratoriumgerelateerde ongelukken geweest met H1N1, H5N1, pokken, tuberculose en Zika, sommige zelfs nog in 2016.
Deze laboratoriumlekken kunnen om verschillende redenen ontstaan.
Ze kunnen het gevolg zijn van verkeerd behandeld biologisch materiaal, ontsnapte aërosolen, gebreken in het laboratoriumontwerp of menselijke fouten – wat zo eenvoudig kan zijn als het niet correct dragen van beschermende uitrusting of het per ongeluk doorprikken van een handschoen.
Zo’n ongeluk had makkelijk kunnen gebeuren in Fresno County, Californië, waar een Chinees bedrijf een illegaal laboratorium had waar het gevaarlijke experimenten uitvoerde met COVID-19 en andere virussen.
In dit laboratorium vonden de autoriteiten honderden muizen die genetisch gemodificeerd waren om het COVID-19 virus op te lopen en bij zich te dragen.
Verontrustend, zoals we al weten. Als deze incidenten in het laboratorium niet onder controle worden gehouden, kunnen ze voorspelbare maar desastreuze gevolgen hebben.
Het verlangen naar meer veiligheid in laboratoria en meer toezicht is niet om de wetenschappelijke gemeenschap te weerhouden van onderzoek, maar om ervoor te zorgen dat we alle voorzorgsmaatregelen nemen die nodig zijn om het publiek te beschermen tegen ontsnapte ziekteverwekkers die we niet kunnen beheersen of waarvan we de gevolgen niet volledig kunnen overzien tot het te laat is.
Het is van cruciaal belang dat deze kwesties proactief worden aangepakt.
Wetenschappers die hun werk veilig en met de juiste voorzorgsmaatregelen doen, zouden zich geen zorgen moeten maken over meer toezicht op slechte laboratoria. Dit toezicht zou juist moeten worden toegejuicht.
In de afgelopen jaren is er veel vooruitgang geboekt in de biotechnologie – of dual-use technologie – die het veel gemakkelijker maakt om gevaarlijke virussen te ontwikkelen en genetisch te manipuleren.
Vooruitgang die ervoor kan zorgen dat een genetisch veranderd virus niet meer te onderscheiden is van een natuurlijk voorkomend virus.
Dit is een van de redenen waarom meer toezicht op de experimenten die worden uitgevoerd en de virale bezittingen van laboratoria van vitaal belang is om een pandemie te voorkomen.
Er is ook een toename van high-containment labs over de hele wereld.
Als hier niets aan wordt gedaan, is het denkbaar, zo niet waarschijnlijk, dat er in de toekomst weer een pandemie uitbreekt door een incident in een laboratorium.
Dit is een zaak van volksgezondheid en nationale veiligheid die coördinatie tussen instanties en internationale samenwerking vereist.
We houden deze hoorzitting vandaag om te kijken naar onze huidige normen en omstandigheden om ons voor te bereiden op een toekomstige pandemie.
Om te bepalen wat er fout is gegaan en om aanbevelingen te doen hoe het beter kan.
Ik kijk uit naar een sterke, inhoudelijke discussie vandaag.