Veel psychologische studies hebben aangetoond dat mensen beoordelen hoe betrouwbaar een persoon is op basis van hun eerste indruk van de gelaatstrekken van de ander. Of er in dit opzicht daadwerkelijk verschillen zijn tussen mannen en vrouwen is nu onderzocht door de onderzoekers Dr. Johanna Brustkern, Prof. Dr. Markus Heinrichs en Dr. Bastian Schiller van de afdeling Psychologie van de Universiteit van Freiburg samen met Dr. Mirella Walker van de Universiteit van Basel in Zwitserland.
In hun experiment werden mannen en vrouwen gevraagd om op basis van portretfoto’s van een persoon van het andere geslacht te beslissen of ze die persoon geld zouden toevertrouwen met het risico dat die persoon het geld voor zichzelf zou houden. Waar het op neerkomt: de gezichten op de foto’s varieerden in hun aantrekkelijkheid en bedreiging. In het onderzoek vertrouwden vrouwen aantrekkelijk, dreigend uitziende mannen significant minder dan mannen aantrekkelijk, dreigend uitziende vrouwen. De wetenschappers publiceerden onlangs hun onderzoeksresultaten in het tijdschrift Scientific Reports.
Vrouwen en mannen vertrouwden vaker aantrekkelijke mensen
Voor het experiment nodigde het onderzoeksteam 47 heteroseksuele mannen en 46 heteroseksuele vrouwen uit. Beide geslachten vertrouwden hun geld vaker toe aan aantrekkelijk uitziende mensen dan aan dreigend uitziende. Er was echter ook een sekseverschil: terwijl het vertrouwen van de deelnemers in gelijke mate werd beïnvloed door aantrekkelijkheid en dreiging, veranderde het vertrouwen van vrouwelijke deelnemers meer door dreiging dan door aantrekkelijkheid. “Dit suggereert dat het zeer aantrekkelijke gezicht van een vrouw haar dreigende uiterlijk kan compenseren, althans in de ogen van heteroseksuele mannen. Vrouwen daarentegen worden minder snel verblind door een aantrekkelijke man. Deze verschillen kunnen evolutionair zijn, aangezien vrouwen veel tijd en middelen investeren tijdens zwangerschap en borstvoeding en daarom zeer zorgvuldig een potentiële partner kiezen”, legt Johanna Brustkern uit.
Bastian Schiller voegt toe: “Ons onderzoek laat zien dat niet alle onderzoeksresultaten in de sociale en gedragswetenschappen in gelijke mate van toepassing zijn op mannen en vrouwen. Daarom is het belangrijk om de heersende tendens om alleen mannelijke proefpersonen te bestuderen tegen te gaan en zo seks als een belangrijke beïnvloedende variabele op ons gedrag te kunnen beschouwen.” Markus Heinrichs benadrukt: “Biologisch ‘oude’ mechanismen moeten absoluut meer aandacht krijgen in menselijke onderzoeksstudies om ons huidige sociale gedrag beter te begrijpen.”