O2 en hyperbare zuurstoftherapie keert hersenbeschadiging van
peuter gered van verdrinking
Louisiana State University Health Sciences Center.
New Orleans, LA - Dr. Paul Harch, klinisch hoogleraar en
directeur van toepassing van hyperbare zuurstoftherapie bij LSU
Health New Orleans School of Medicine, en Dr. Edward Fogarty van de
Universiteit van North Dakota School of Medicine, melden het geval
van de omkering van verlies van hersenvolume bij een twee jaar oude
drenkeling die niet reageerde op de behandeling met normobare
zuurstof (zuurstof op zeeniveau) en hyperbare zuurstoftherapie
(HBOT).
Het rapport is gepubliceerd in Medical Gas Research, beschikbaar
op
http://www.medgasres.com/article.asp?issn=2045-9912;year=2017;volume=7;issue=2;spage=144;epage=149;aulast=Harch.
Het tweejarige meisje ervaarde een hartstilstand na verdrinking
in een zwembad. Na reanimatie in het Ziekenhuis Arkansas Children's,
ontdekte MRI diepe grijze stof schade en cerebrale atrofie met
verlies van grijze en witte stof. Ze kon niet meer spreken en lopen
en gaf alleen respons met een constant hoofdschudden en kronkelen
bij het verlaten van het ziekenhuis.
Dr. Harch werd geraadpleegd, en omdat hyperbare zuurstoftherapie
niet beschikbaar was op de locatie, begon hij een
overbruggingsbehandeling om weefseldegeneratie te voorkomen tot hij
de patiënt een hyperbare behandeling zou kunnen geven. 55 dagen na
het ongeval begon hij een korte behandeling met 100% normobare
zuurstof gedurende 45 minuten twee keer per dag door middel van een
nasale canule. De patiënt werd alerter en stopte met tollen. Haar
snelheid van neurologische verbetering verhoogde met lachen, meer
beweging van armen en handen, grijpen met de linkerhand,
gedeeltelijk orale voeding, oogbeweging en spraak met korte
sequenties (vroeger spraakniveau maar met verminderde woordenschat).
De patiënt en familie reisden vervolgens naar New Orleans waar 78
dagen na het ongeval, Dr. Harch begon de behandeling met hyperbare
zuurstoftherapie. Ze verbleef gedurende 45 minuten per dag, vijf
dagen per week gedurende 40 sessies in een hyperbar kamer. Aan het
begin van elke sessie vertoonde de patiënt visueel duidelijk
neurologische verbetering. Na 10 HBOT sessies, meldde de moeder van
de patiënt dat haar dochter "in de buurt van normale" met
uitzondering van de grove motoriek verkeerde en fysiotherapie werd
opnieuw ingesteld.
Na 39 HBOT sessies, kon de patiënt terug lopen met hulp, spraak
niveau was hoger dan voor het ongeval, in de buurt van de normale
motorische functie, normale cognitieve verbetering op bijna elk
neurologisch onderzoek op afwijkingen, stopzetting van alle
medicijnen, van resterende emotionele lichaamshouding en tekorten
van temperament. Verbetering in lopen was onmiddellijk vastgesteld
bij thuiskomst. Een MRI 27 dagen na HBOT en 40 en 162 dagen na het
ongeval toonde mild resterene letsel en bijna volledige omkering van
de corticale en witte stof atrofie.
De synergie van verhoogde zuurstof en verhoogde zuurstof onder
druk in de hormoonrijke omgeving in de groeiende hersenen van een
kind is consistent met de synergie van groeihormonen en hyperbare
zuurstof veroorzaakt door normobare en hyperbare door zuurstof
geïnduceerde activatie van genen die ontsteking verminderen en de
celoverleving stimuleren .
"De verrassende hergroei van weefsel deed zich in dit geval voor
omdat we konden ingrijpen voor de lange termijn weefsel
degeneratie," merkte Harch op. "Hoewel het niet mogelijk is om uit
dit ene geval te concluderen dat de sequentiële uitvoering van
normobare zuurstof effectiever is dan HBOT alleen, zonder HBOT
therapie van korte duur, kan repetitieve normobare zuurstoftherapie
een optie zijn tot HBOT beschikbaar is. Dergelijke lage-risico
medische behandeling kan een diepgaand effect hebben op het herstel
patiënten met neurologische schade door verdrinking. "
Vertaling: Andre Teirlinck
