Zonnebrandmiddelen geven metalen en voedingsstoffen af aan zeewater

Strandgangers worden zich steeds meer bewust van de mogelijk schadelijke effecten die UV-filters van zonnebrandmiddelen kunnen hebben op koraal en andere maritieme organismen wanneer de beschermende lotions hun lichaam in de oceaan wassen.

Nu hebben onderzoekers bestudeerd hoe zonneschermen verschillende verbindingen - spoormetalen en anorganische voedingsstoffen - in mediterraan zeewater afgeven, met onbekende effecten op de maritieme ecologie. Ze rapporteren hun resultaten in het tijdschrift Environmental Science & Technology van ACS.

Miljoenen mensen gebruiken deze zomer op het strand zonnebrandcrème op. Sommigen kiezen voor "koraalveilige" zonnebrandmiddelen die oxybenzone en octinoxaat missen, de twee stoffen die het meest in verband worden gebracht met koraalrifschade. Wetenschappers weten echter nog niet welke effecten andere spoorverbindingen in zonnebrandmiddelen kunnen hebben op maritieme ecosystemen.

Als een eerste stap wilden onderzoeker Araceli Rodríguez-Romero en collega's bepalen hoe snel zonnebrandcrème sporenmetalen en voedingsstoffen in zeewater afgeeft, en hoe zonnebrandcrème uit de lichamen van strandbezoekers de algemene niveaus van de verbindingen in kustwateren kan beïnvloeden.

De onderzoekers voegden een commercieel, titaandioxide-bevattend zonnebrandmiddel toe aan monsters van mediterraan zeewater en zagen hoe druppeltjes van de lotions verschillende metalen en voedingsstoffen in het water lieten vallen.

Sommige verbindingen kwamen sneller in het zeewater terecht na UV-behandeling, wat blootstelling aan de zon simuleerde. Aluminium, silica en fosfor hadden de hoogste afgiftesnelheden onder zowel lichte als donkere omstandigheden. Het team gebruikte deze gegevens om een model te ontwikkelen dat de afgifte van verbindingen uit zonnebrandcrème onder verschillende omstandigheden voorspelt.

Vervolgens gebruikten ze het model om te schatten dat strandbezoekers op een typische zomerdag op het strand de concentratie aluminium in kustwateren met 4% en titanium met bijna 20% zouden kunnen verhogen. Meer onderzoek is nodig om te bepalen hoe deze metalen en voedingsstoffen, die normaal in zeer lage hoeveelheden in zeewater aanwezig zijn, de maritieme ecosystemen kunnen beïnvloeden, zeggen de onderzoekers.

Vertaling: Pieter Tau

Augustus 2019