Onderwijsmodel 2050’ – deel II

‘Het huidige onderwijssysteem is een ware ramp voor vele hoog-gevoelige of spiritueel (hoog)ontwikkelde kinderen’!

‘Voer voor psychologen, wetenschappers, pedagogen, docenten en leerlingbegeleiders’

1.0 Inleiding
Er leven veel te veel mensen in emotionele en psychologische armoede en …… geestelijke uitputting. Wij leven voor onszelf (ego-gericht) en wij willen de waarheid niet weten, laat staan horen, vertellen of ontvangen. Daarom laten we het verkondigen van de ‘waarheid’ maar over aan die anderen; de godsdienstijveraars, de betweters, de wetenschappers, politici, onderwijsdeskundigen …… de machtselite!

Het bestaande onderwijssysteem is de schepping van de politici en de ‘geleerden’ van de afgelopen honderd jaar. Het is in essentie een patriarchaal systeem. Dat wil zeggen, dat het voor het grootste deel gecreëerd is door mannen en aldus de evolutionaire karaktertrekken weerspiegelt van het ‘vissen-tijdperk’ waarin het mannelijke dominant was over het vrouwelijke.

Deze dominantie leidde tot de opvatting dat alleen mannen goed onderwijs nodig hadden en dat vrouwen genegeerd konden worden, aangezien zij alleen maar bestemd waren om echtgenotes en moeders te worden. Opeenvolgende generaties hebben in die overtuiging volhard en daarom weerspiegelt het tegenwoordige onderwijssysteem die onevenwichtigheid nog altijd.

Het huidige onderwijs is uitsluitend gericht op de ontwikkeling en de training van het intellect met absolute verwerping van de intuïtie. Helaas de mensheid heeft verzuimd haar intuïtie te ontwikkelen die haar in staat zou stellen haar ontdekkingen en creaties op de juiste wijze en met de juiste motivatie te gebruiken.

De mensheid heeft ook niet geleerd haar ideeën te veranderen of zelfs maar aan te passen. Deze ideeën zijn in bijna alle opzichten verouderd en dit is terug te vinden in het huidig onderwijssysteem!

2.0 Onderwijsvernieuwingen
Alle onderwijsvernieuwingen hebben tot nu toe in Nederland niet het gewenste effect gehad. In twintig jaar zijn er 30 onderwijsvernieuwingen doorgevoerd. Ondanks de grote stroom van vernieuwde onderwijsvormen, zoals de Freinet-, Montessori-, Vrije-, Dalton-, Jenaplan-, Iederwijsschool, de Nutsschool, Ervarings-Gericht onderwijs (EGO) de geïntegreerd interactief Semi-Digitaal Onderwijs (GISDO), Ontwikkelingsgericht onderwijs (OGO),[1] etc., hebben die er toch niet voor gezorgd dat ons onderwijs ‘beter’ is geworden.

Het meest vernieuwend concept ‘Data-gedreven Onderwijs’ en DIY [Onderwijs in 2020, 1] is wederom niets anders dan de geschiedenis – het verleden, de logosbeschaving - herscheppen! Nog een keer herscheppen; her-scheppen!
Maar welke kennis en nieuwe vaardigheden hebben leerlingen dan nodig om in 2050 goed aan hun volwassen en werkende leven te beginnen, als het huidig onderwijssysteem nog steeds op de meest gangbare psychologische en pedagogische ‘recepten’ is gebaseerd?

3.0 Toekomst gericht onderwijs
‘Leerlingen leggen in het primair en voortgezet onderwijs de basis voor hun toekomst’

Het Platform Onderwijs2032 voerde in 2015 een maatschappelijke dialoog om tot een breed gedragen toekomstig plan van leren voor het onderwijs te komen. Het bereiken van een betere balans tussen de drie doelen van het onderwijs – kennisontwikkeling, persoonsvorming en maatschappelijke toerusting – die alle leerlingen minimaal nodig hebben voor het vervolgonderwijs én om in de maatschappij te kunnen functioneren. Volgens deze visie op toekomstgericht onderwijs is van essentieel belang, dat de leerling kennis en vaardigheden ontwikkelt door zijn eigen creativiteit en nieuwsgierigheid in te zetten; dat hij of zij leert om gaan met vrijheid en verantwoordelijkheid en over grenzen heen kan kijken; én ….. dat het uiteindelijk zijn persoonlijkheid vormt!

Oorspronkelijk zou Onderwijs2032 moeten gaan over de belangrijke vraag wat leerlingen moeten weten en kunnen. Helaas het Platform heeft met diverse wetenschappers gesproken en heeft gebruikgemaakt – ‘zich laten leiden door’ - van (wetenschappelijke) literatuur.

De rode draad van dit advies? Terug naar een vaste kern. En meer flexibiliteit, burgerschap, persoonlijke ontwikkeling en inspelen op de veranderende wereld. Echter de meeste critici vinden de rol van kennis (‘intellect’) in dit voorstel te beperkt. Daarom is het introduceren van het vernieuwingsonderwijsplan2032 in 2020 definitief uitgesteld. De onderwijswetenschappers en vakverenigingen vinden de aanbevelingen van Ons Onderwijs2032 zeer omstreden.
4.0 Waarom kiezen voor een totaal vernieuwd onderwijsmodel

Model 2050?

De onderwijsdiscussie(s) gaan nog steeds voornamelijk over geld en gelijk (wie heeft de macht en wat wordt beslist), terwijl het zou moeten gaan over (innerlijk) geluk én gezondheid (wat goed is voor het individu!).
De cruciale vraag omtrent een vernieuwend onderwijssysteem zou dan moeten zijn: ‘Hoe denk je dat mensen zich (spiritueel) gaan ontwikkelen en wat voor consequenties heeft dat voor het onderwijs; voor de bestaande overtuigingen die wij hebben over het leven?’ Leven is verbinden; leven is communiceren en zelf ervaren!

Onderwijs is communiceren!

Communicatie is connectie, maar op het menselijke vlak komt er meer bij kijken dan alleen dat. Communicatie vereist bewustzijn! Het volledige potentieel van menselijke communicatie ontplooit zich alléén als de ‘deelnemers’ inzicht hebben in de ‘verbindingsdraden’ (de energetische koorden, de matrix-structuur van de auravelden, de chakra-systeem van ieder mensen) d.m.v. waarvan zij communiceren en waarmee zij verbonden zijn.

‘Wij zijn verbonden met elkaar, met iedereen én alles!’

Een hoog communicatieniveau vereist een ho(o)g(er) bewustzijnsniveau; het bewustzijn van het innerlijke of hogere zelf (de ziel; de innerlijke god binnenin ons). En het besef dat deze subtiele verbindingsdraden ons met elkaar, met onze omgeving en de kosmos – met ‘alles’ - verbinden. Dit besef zou ons in staat kunnen stellen de naar macht en veroveringen snakkende logos-beschaving te transformeren tot een holos-beschaving. Een beschaving waarin de groei van het individu én de duurzaamheid van menselijke gemeenschappen én de biosfeer centraal staan. Dit onderscheidend thema is het ontstaan vanuit een vernieuwend groter groepsbewustzijn!

De overheersende gedachte zal zijn: ‘We kunnen het niet meer alleen doen’. ‘We zullen moeten leren samenwerken op een hoger planniveau’.

5.0 Curriculumverandering doorvoeren
Hoe leer je kinderen van het leven te genieten en dat het genieten van het leven uiteindelijk een levenshouding wordt?

‘Zuivere schoolse vakken’ bestaan niet! Want alles heeft te maken met het (dagelijks) leven. Het probleem met onze scholen is, dat dit verband zelden wordt gelegd. De leerlingen zien vaak de relevantie niet van de dingen die ze verplicht zijn te leren. Daarom willen ze deze dingen ook niet leren.

Alles wat kinderen willen weten, is: ‘Waarom moet ik dit weten?’ Als je het kind vertelt: ‘Doe het nu maar gewoon’, of ´Zo hoort dat nu eenmaal´, dan werkt het niet. In elk geval niet als je juist wat opwinding of enthousiasme rond het leerproces in het leven probeert te roepen.

Wat wél werkt is een Cirkel van Relevantie om een onderwerp of vak heen te trekken. Dit kan het beste gedaan worden door niet op het vak of onderwerp in te gaan, maar door iets heel anders te onderwijzen. Iets waar het kind wel in geïnteresseerd is, je zou de kinderen op een bepaalde dag zelfs kunnen vragen wat ze graag willen leren. Maar helaas de echte bekwaamheden van ieder kind worden door alle ‘opvoeders’ volledig genegeerd.

6.0 Het affectieve domein
‘Hoe voel ik me nu?’

Wat is belangrijker in het leven: Wat je weet of hoe jij je voelt? Of anders geformuleerd: wat heeft de grootste prioriteit, je kennis – het weten – of je gevoelens, je zuivere emoties? Toch kunnen we deze twee dingen niet van elkaar scheiden. We weten allemaal dat we minder effectief worden wanneer we ons niet lekker voelen.

Toch hebben we ‘geleerd’ om onze (zuivere) gevoelens of emoties aan de kant te zetten. Zowel thuis als op school wordt overdreven de nadruk gelegd op het verwerven van kennis. Het ‘affectieve’ (gevoelens) versus het ‘cognitieve’(kennis) is de technische label voor de controverse in het onderwijs.

7.0 Het innerlijk gerichte kind
Behandel de kleuters, leerlingen en studenten in het nieuwe Onderwijssysteem 2050 allereerst als volwaardige wezens en wel als een (goddelijk) wezen dat bestaat uit een ziel, een geest en een fysiek lichaam. Niet als een fysiek wezen of fysiek lichaam met een ziel of geest, maar een ziel dat een fysiek lichaam heeft ‘uitgekozen’.

Kinderen zien en horen alles; alles wat ze ervaren. Ouderen verbergen hun gedrag en daden. Ouderen denken dat jongeren dat niet door hebben. Maar er blijft niets verscholen voor hen. Ze zien de hypocrisie van hun ouders en proberen daar wanhopig verandering in te brengen. Als ze dat echter hebben geprobeerd en er niet in zijn geslaagd, dan zien ze geen andere mogelijkheid dan ouderen na te doen; hun gedrag te kopiëren!

Het innerlijk gerichte kind zal zich – door de opgelegde regels, normen en waarden - beperkt voelen in zijn vrijheidsbewegingen. Geef daarom je kinderen een gevoel van ‘onbegrensdheid’.

Waarom die beperkende, verouderde gedachten maar blijven ‘propaganderen’ alsof het de enige weg is die naar Rome leidt? Waarom die groeibehoeften zoals vrijheid, rechtvaardigheid, individualiteit, onafhankelijkheid, zinvolheid, levendigheid, speelsheid van het kind negeren? Waarom sturen wij onze kinderen naar scholen waar onderlinge wedijver wordt toegelaten en aangemoedigd, waar de ‘beste’ zijn en het ‘meeste’ leren worden beloond, waar prestaties worden ‘gemeten’ en vooruitgang in een eigen tempo nauwelijks wordt geaccepteerd? Wat leren onze kinderen hierdoor begrijpen?

En, ………. waarom laten onze jongeren geen logica en kritisch denken en probleemoplossing en creatie leren, met gebruikmaking van de instrumenten van hun eigen intuïtie en hun diepste innerlijke kennis, in plaats van de regels en gememoriseerde systemen en conclusies van een samenleving die toch niet werken, maar er toch maar weer gebruik van maken? Jaar in, jaar uit?
Onderwijs daarom alléén maar concepten, niet studieobjecten of-projecten.

Ontwerp een nieuw curriculum en bouw dat rond drie hoekstenen, te weten:
1. Bewustzijn
2. Eerlijkheid
3. Verantwoordelijkheid

Leer onze kinderen van jongs af aan deze concepten. Laat ze door het curriculum lopen tot de laatste dag. Baseer heel het educatieve systeem hierop. Laat alle aanwijzingen diep binnen in de toekomstige kinderen ontkiemen Dat alles wat je leert, diep vanuit deze concepten voortkomt. Alle verhalen, ontwerpstof, legendes zouden moeten draaien om deze kernconcepten. Er zouden dus verhalen over bewustzijn zijn, over de omgang met eerlijkheid, verhalen over verantwoordelijkheid.

Opsteltaken bijvoorbeeld zouden ook rond deze kernconcepten – de spin-offs - draaien, en rond andere concepten die daarmee samengaan naarmate het kind groeit in zijn talent om zich uit te drukken. Zelfs rekenen zou binnen dit raamwerk worden onderwezen. Rekenen en wiskunde zijn geen abstracties, maar de aller-fundamenteelste instrumenten in het universum om het leven te leven.

Er zijn nog tal van andere vergelijkbare concepten die kinderen door en door moeten begrijpen als ze willen groeien en zich tot complete mensen willen ontwikkelen. Als de kinderen de spirituele ladder opklimmen naar persoonlijk meesterschap dan moeten de kinderen zich vrij kunnen voelen om keuzes te maken, weten dat ze rechtvaardig worden behandeld en dat ze niet ten onrechte door de grillen van anderen zullen lijden.

Besef, dat zolang je niet bereid bent overal de verantwoordelijkheid voor te aanvaarden, dan kun je ook niets veranderen!

8.0 Je kinderen ‘goed’ onderwijzen

Ja, maar hoe?
Onderwijs de volgende waarheden aan de (toekomstige) kinderen en jongvolwassenen [1].
• Onderwijs de kinderen dat ze niets buiten zichzelf nodig hebben om gelukkig te zijn – geen persoon, plek of ding – en dat het ware geluk in je innerlijk zelf – je ziel - te vinden is.
• Onderwijs de kinderen dat mislukking een verzinsel is, dat alles een succes is, en dat elke inspanning een overwinning op zich is.
• Onderwijs de kinderen dat ze diep verbonden zijn met al het leven, dat ze Eén zijn met alle levende wezens, en dat ze nooit van God afgescheiden zijn.
• Onderwijs de kinderen dat ze in een wereld van schitterende overvloed leven, dat er genoeg is voor iedereen, en dat je het meeste ontvangt door het meeste te delen en niet door het meeste te verzamelen; bij elkaar te schrapen.
• Onderwijs de kinderen dat er niets van hen wordt verlangd wat ze zouden moeten zijn of doen om in aanmerking te komen voor een waardig, vervuld leven, dat ze niet met elkaar hoeven te strijden om wat dan ook. Gods zegeningen zijn voor iedereen bedoeld; geen uitzonderingen!
• Onderwijs de kinderen dat ze nooit zullen worden beoordeeld, dat ze zich geen zorgen hoeven te maken of ze het altijd wel goed doen, en dat ze niets hoeven te veranderen en ‘niet beter’ hoeven te worden om volmaakt en mooi te zijn in de ogen van God.
• Onderwijs de kinderen dat er in de liefde geen voorwaarden zijn, dat ze ooit de liefde van God verliezen, en dat hun eigen onvoorwaardelijke gedeelde liefde het grootste geschenk is dat ze de wereld kunnen geven.
• Onderwijs de kinderen dat bijzonder zijn niet hetzelfde is als beter zijn, dat superioriteit tegenover anderen claimen niet hetzelfde is als inzien |Wie-ze-werkelijk-zijn|, en dat er een grote genezingskracht schuilt in de erkenning dat ‘mijn weg geen betere, maar slechts een andere weg is’.
• Onderwijs de kinderen dat er niets is wat zij niet kunnen doen, dat de illusie van de onwetendheid van de aarde kan worden weggevaagd, en dat alles wat iemand werkelijk nodig heeft, is aan zichzelf te worden teruggegeven door eraan te worden herinnerd |Wie-hij-of-zij-werkelijk-is|.
• Onderwijs deze zaken niet met woorden maar door daden; niet met discussie maar door demonstratie. Want wat je doet, zullen de kinderen trachten te evenaren en ze worden zoals jij bent!

9.0 Slot
Creatie-Educatie – het Nieuwe Onderwijsmodel 2050 - betekent een geestesversmelting met heel het leven in al zijn waarneembare vormen.
Eén van de belangrijkste lessen die een kind in het Creatie-Educatie proces –Onderwijssysteem 2050 - behoort te leren, is de noodzaak de totale persoonlijke verantwoordelijkheid op zich te leren nemen voor zijn eigen innerlijke ontwikkeling.

Kinderen moeten bij wijze van spreken al vroeg leren dat niemand anders controle heeft over datgene wat in hem of haar omgaat. Elk wezen moet van het begin af aan leren, dat deze innerlijk wereld – het domein van de ziel – alléén hem toebehoort én dat alles wat hij of zij denkt, voelt en uiteindelijk doet als wezen in zijn macht ligt.

Dit is de uiteindelijke vrijheid die je kinderen behoort te geven: de wetenschap en het geloof dat ze meester zijn over hun eigen innerlijke wereld; hun eigen ziel of hogere zelf. Als ze dat geloof eenmaal hebben en hun leven gaan baseren op dit fundamenteel begrip, dan zullen ze hun hele leven lang op weg zijn om de innerlijke verlangens van de ziel – het hogere of innerlijke zelf – te realiseren.
De ware betekenis van het leven – het ontwikkelen of evolueren van de ziel – zal dan worden: ‘Zijn door te Ervaren!’ Feitenkennis doet niet ter zake; alleen maar voelen én er Zijn!

Hans Zevenboom
Link: https://www.millennium-visie.org/site/index.php/nieuwsbrief/287-onderwijsmodel-2050