Studie bewijst positief effect van muziek en dans bij dementie

Dick Schrauwen [1]

Universiteit van Otago

Mensen met dementie worden over het algemeen gezien als passief en immobiel. De Universiteit van Otago in Nieuw Zeeland heeft in een pilotstudie de krachtige invloed aangetoond die muziek en dans kunnen hebben op oudere volwassenen met dementie.

Onderzoekers van de afdeling ‘Dans’en de afdeling Psychologische Geneeskunde gebruikten vertrouwde en bij deelnemers bekende muziek en de natuurlijke gebaren die dat opriep bij een groep van 22 proefpersonen om een originele serie dansoefeningen te ontwerpen.

Hoofdauteur Ting Choo, afgestudeerd in Dance Studies, zegt dat het doel van het programma was om een betere kwaliteit van leven te bewerkstelligen bij mensen met dementie door middel van geheugenstimulatie, stemmingsmoderatie en sociale interactie.

Het programma met intuïtieve bewegings re-belichaming (intuitive movement re-embodiment, afgekort IMR [2]) werd uitgevoerd in 10 wekelijkse sessies. Het programma voorzag in humor, verbeeldingskracht en intuïtie die de deelnemers motiveerden om met plezier te dansen en met elkaar te communiceren.

De onderzoeksresultaten, gepubliceerd in het American Journal of Alzheimer's Disease & Other Dementias [3] tonen aan dat deelnemers na afloop van de sessie zes significante verbeteringen in hun kwaliteit van leven rapporteerden.

"De deelnemers reageerden enorm op de muziek en toonden enthousiasme om naar de muziekbijenkomsten te gaan, ongeacht hun fysieke beperkingen. Positieve reacties zoals het terugkomen van herinneringen, spontaan dansen en met elkaar grappen maken werden in elke sessie waargenomen.

"Deze observaties hebben zeker het stereotiepe beeld dat deze mensen passief en immobiel zijn op zijn kop gezet. Muziek stimuleert hun reacties veel beter dan verbale instructie", zegt Choo.

De onderzoekers zijn van plan om de pilotstudie uit te breiden, het IMR-programma te vergroten en te verfijnen om het zo beter af te stemmen op de specifieke behoeften en omstandigheden van mensen met dementie.

Mevrouw Choo hoopt dat verder onderzoek ook de ondersteuning en erkenning van het programma door de medische gemeenschap zal bevorderen. Toekomstig onderzoek naar de relatie tussen creativiteit en dementie is immers veelbelovend.

Ze is van mening dat het gebruik van op kunst gerichte activiteiten zoals schilderen, muziek, drama en dans op klinisch gebied ondergewaardeerd zijn door een gebrek aan standaardisering van gedragsobservaties en door de inconsistente bevindingen van het onderzoek in dit veld.

Choo: "Als voormalig danser en tegenwoordige als dansdocent begrijp ik de 'minder belangrijke rol' van kunst in de samenleving evenals de weinig overuigende therapeutische effecten van muziek en dans bij (de behandeling van) dementie in vergelijking met het vele klinische onderzoek dat op veel grotere schaal wordt uitgevoerd."

Verwijzingen

[1] Orgineel persbericht
- https://www.otago.ac.nz/dsm-psychmed/news/otago716165.html
- https://www.eurekalert.org/pub_releases/2019-08/uoo-peo080719.php

[2] IMR, zie:
- https://www.google.com/search?q=intuitive+movement+re-embodiment

[3] Publicatie
- http://dx.doi.org/10.1177/1533317519860331

Augustus 2019