Geduld deel 2 - column Pauline Laumans
Geduldslessen blijven komen maar ik trek me er steeds minder van
aan maar ga mee met wat er gevraagd wordt. Er gebeurt immers toch
niet meer dan wat ik op een dag aankan en dus geniet ik van de
momenten waarop ik in de actie mag komen of juist iets niet mag en
dus voor iets anders mag kiezen. Ik ben dan ook steeds minder
gespannen als ik blijkbaar niet verder kan op enig moment. Ik wacht
dan geduldig tot het weer mag.
Het lijkt soms net als bij een verkeerslicht je moet stoppen
terwijl er niets aankomt en krijgt groen als er verkeer aankomt. Ook
netjes deze regels hanteren ook al lijken ze tegen te werken, maakt
dat de doorstroom op andere momenten vergroot worden.
Verkeerslichten negeren betekent in de praktijk dat je ook bij
andere bezigheden juist niet verder kunt. Door op steeds meer
vlakken geduld te hebben lijken de aardse en wereldse grenzen weg te
vallen en wordt het leven een groot universum. Immers zo beneden zo
boven.
Het leven wordt dan een fijnstoffelijke sensatie, waar je proeft
en ruikt aan dat wat op je levensweg komt en behoedzaam en geduldig
je keuzes maakt. Je laat je niet meer door anderen in een bepaalde
richting duwen. Je voelt je vrij om te gaan en staan waar je wilt.
Door de geduldslessen aan te gaan leer je kleine en hele bewuste
stappen te zetten. Daardoor lijkt de tijd zich tegen je te keren
terwijl de paradox daarvan de waarheid is.
Juist door steeds meer in de fijnstoffelijkheid te leven leer je
heel snel. Het leertraject van de aardse levensschool hoeft dan niet
steeds op herhaling in een poging verder te komen, nee je komt
gewoon verder door deze graad van bewustzijn.
Door hoger bewustzijn te vergaren word je als mens wijzer. Deze
innerlijke kennis kan niemand je afpakken en uit zich voor zieners
in steeds lichtere kleuren. De wijze mens is ook niet meer bang voor
de aanvallen van de maatschappij. Nee, de slagen van het leven
worden geïncasseerd zonder dat het doel wordt losgelaten.
Aan je botten voel je dat je levensopdracht op aarde richting
einde gaat en die laat je jou niet afnemen door je onwetende
medemens. Je kijkt dus alle gebeurtenissen aan en je laat je niet
ophitsen door de waan van de dag. Hierdoor gaat je ontplooiing tot
grote hoogte en vergt het veel moed en een wijze methode naar
verdere opbouw. Niet voor niets heeft Boeddha gezegd:” hij die het
sterkst is in het uitoefenen van geduld is een groot mens”. Geduld
brengt licht op je levensweg.
Slechts de geduldige mens doet elke dag een stap voorwaarts en
glimlacht om de hardwerkende mens die hem overmoedig voorbij rent
zonder te weten waarvoor, waarheen en waarom. Zij komen zichzelf
tegen en gaan gebukt onder de nare omstandigheden in hun leven omdat
ze onwetend van het echte doel ronddolen op aarde.
De geduldige mens heeft veel aangezien en ziet achter de waan van
de dag de waarheid en doet niet mee met de malle molen van het
leven.
Het geduld wordt uiteindelijk hard als een rots, onverzettelijk
en vol van wijsheid. Het geduld wordt uiteindelijk je metgezel. Je
wordt rustig en net als een leeuw in de prairie afwachtend om op het
juiste moment in de actie te komen. Elk probleem dat je geduldig
bekijkt blijkt een poort tot een oplossing te bezitten.
Weet dat geduld de poort tot de zeven lichten bewaard.
Wordt vervolgd…
Pauline Laumans
“Inspiration for human and environment to live alive and step out
of vicious circles”
Web:
http://about.me/paulinelaumans
www.libertasinvivo.com
www.c-t-u.com
Nabuccostraat 7
7323 TE APELDOORN; Netherlands
E-mail:pauline.laumans@libertasinvivo.com
Cell: (+) 31 618 541 278
