Volgens een grote Europese studie, geschreven door Nita Forouhi
en collega’s van de MRC Epidemiology Unit van de Universiteit van
Cambridge in Engeland, is er een samenhang tussen verschillende
types meervoudig onverzadigde vetten (MOV’s) die in het lichaam
circuleren en de verschillen in toekomstig risico op diabetes 2. De
studie is opgenomen in het speciale nummer van PLOS Medicine over
Diabetes Preventie.
De meeste dieetrichtlijnen raden het nuttigen van meervoudig
onverzadigde vetten aan voor de gezondheid van hart en vaten, maar
het is onduidelijk of en zo ja hoe de individuele soorten omega 3-
en omega 6-MOV’s zich verhouden tot diabetes 2. Er is vooral nog een
controverse gaande over de gezondheidseffecten van linolzuur, de
omega 6-vetzuur die het meest voorkomt.
De onderzoekers maten de in het bloed circulerende MOV’s in
bloedmonsters van mensen uit acht landen in Europa die deelnamen aan
EPIC-Interact, de grootste studie ter wereld naar pas begonnen
diabetes 2. Zij vergeleken de aanvangsgehaltes van 11 verschillende
MOV’s (4 langeketen omega 3-MOV’s en 7 omega 6-MOV’s) tussen een
groep van 12.132 mensen die vervolgens in een periode van 10 jaar
diabetes 2 ontwikkelden (n=12.132) en 15.919 mensen in een subgroep
die representatief was voor de hele populatie van het EPIC
onderzoek.
Na te hebben gecorrigeerd voor een aantal factoren die van
invloed zouden kunnen zijn op het risico op diabetes 2 (zoals
leeftijd, sekse, BMI, fysieke activiteit, socio-economische status,
roken, alcohol, voeding en al aanwezige aandoeningen), was de
conclusie dat een hoger niveau aan omega 6-linolzuur, dat afkomstig
is uit diverse voedingsbronnen zoals plantaardige oliën, samenhangt
met een lager risico op toekomstige diabetes 2.
Hogere gehaltes aan
vier andere individuele omega 6-vetzuren stonden daarentegen juist
in verband met een hoger risico op diabetes 2, terwijl omega
3-vetzuren die voornamelijk afkomstig zijn uit vis of ander
zeevoedsel werd, niet in verband stonden met toekomstige diabetes 2.
Verder bleek alfalinoleenzuur, een plantaardig omega 3-vetzuur, in
verband te staan met een lager risico op diabetes.
De schrijvers geven toe dat er beperkingen aan hun onderzoek zijn
- zoals het onvermogen om onderscheid te maken tussen voedings- en
stofwisselingsinvloeden op de in het bloed circulerende MOV’s; de
mogelijke resterende rol van andere factoren die in de analyse werd
meegenomen en de observationele aard van het onderzoek - maar hun
gebruik van bloed-biomarkers voor vetzuren zorgt wel voor een afname
van de problemen met meetfouten die voortkomen uit het gebruik van
enquêtes over voeding op basis van zelfrapportage.
Dit onderzoek
wijst niet op enig negatief verband tussen de belangrijkste omega
6-vetzuren en het ontwikkelen van diabetes 2. Door de grote
hoeveelheid gegevens uit de onderzoeksgroep, gecombineerd met de
geavanceerde laboratoriumanalyses, wordt duidelijk dat er zeker
reden is voor nader onderzoek naar de bijdrage van de afzonderlijke
soorten MOV’s, in plaats van de nadruk te leggen op de hele klasse
van MOV’s.
Vertaling:
