BPA kan een nadelig effect hebben op opvoedgedrag bij
muizen
Biparentale zorg voor de nakomelingen, ofwel zorg
die verleend wordt door beide ouders, treedt alleen op bij de
minderheid van de soort, inclusief mensen. Eerder studies hebben
aangetoond dat moederlijke zorg negatief beïnvloed kan worden als
vrouwen blootgesteld worden aan op grote schaal voorkomende
hormoonontregelende chemicaliën, inclusief Bisphenol-A (BPA).
Echter, geen enkele studie heeft kunnen aantonen hoe deze
chemicaliën de moederlijke en vaderlijke zorg kunnen beïnvloeden,
wanneer beide ouders worden blootgesteld.
Nu hebben wetenschappers van de Universiteit van
Missouri de monogame, biparentale Californische muissoort gebruikt
om te bewijzen dat nakomelingen van ouders die blootgesteld zijn aan
BPA minder ouderlijke zorg van zowel vader als moeder krijgen.
Wetenschappers geloven dat de resultaten ook relevant zijn voor
mensen.
De Californische muis is gebruikt als model voor
onderzoek naar zorggedrag omdat ze monogaam zijn, zoals mensen, en
zowel man als vrouw bijdraagt aan de opvoeding. Mannelijke partners
vertonen coöperatieve zorg bij het voeden, wassen en het geven van
warmte aan hun jongen door bij elkaar te kruipen als het vrouwtje
het nest verlaten heeft. Verminderde zorg leidt tot nadelige
gevolgen voor de jongen, en aangezien bepaalde delen in de hersenen
en hormonen biparentaal gedrag reguleren vergelijkbaar met de soort,
heeft deze studie menselijke gelijkenissen.
Hormoonontregelende chemicaliën zoals BPA bootsen
de steroïde hormonen na die de scharkeringen in het volwassen
vrouwelijke brein regelen tijdens de vroege ontwikkeling. Maar er
was weinig hierover bekend m.b.t. het effect op het gedrag van de
vader, zei Cheryl Rosenfeld, Professor Biomedische Wetenschappen aan
het College of Veterinary Medicine en onderzoeker bij The Bond
LifeScience Center. Ons onderzoek geeft de kritische leegte aan door
het blootstellen van zowel mannen als vrouwen aan hormoonverstorende
chemicaliën zoals BPA en Ethinyl Estardiol (EE), het belangrijkste
actieve bestanddeel van anticonceptie, en het onderzoeken van de
gevolgen voor de nakomelingen.
Voor deze studie gaven de onderzoekers voor het
ontwikkelingsgebied van de vrouwelijke Californische muis een van de
drie diëten. Een dieet bevatte BPA, het tweede bevatte concentraties
EE en het derde was vrij van hormoonverstorende chemicaliën. Ook de
mannelijke muizen werden aan 1 van de drie diëten onderworpen.
Daarna werden ze willekeurig in paren gezet.
Aangezien Californische muizen monogaam zijn , paarde 1 mannetje met
hetzelfde vrouwtje gedurende de studie. Na de paring werden zowel de
ouders als nakomelingen geobserveerd naar een aantal gedragingen
tijdens de opvoeding van de jongen; zoals mannelijke en vrouwelijke
verzorging van de pups en de tijd die besteed werd in en buiten het
nest van beide ouders. De hele studie werd de ontwikkeling van de
pups, lichaamstemperatuur en gewicht geobserveerd.
De aard en omvang van zorg is belangrijk voor een
nakomeling, omdat het de sociale, emotionele en cognitieve
ontwikkeling kan beïnvloeden. Rosenfeld zei, we ontdekten dat
vrouwtjes die blootgesteld waren aan BPA , minder tijd besteden aan
het verzorgen van de pups, zodat zij niet de normale
gezondheidsvoordelen kregen als bij gewone zorg. Tevens vonden we
ontwikkelingsstoornissen bij deze mannetjes en vrouwtjes die
blootgesteld waren aan hormoonverstorende chemicaliën, wat
resulteerde in het feit dat de ouders meer tijd buiten het nest
doorbrachten, met de conclusie dat biparentale zorg verminderde.
Bevindingen laten ook zien dat vrouwtjes
aanvoelden of de mannetjes aangetast waren door PBA en pasten hun
zorg aan. Ondanks dat deze vrouwtjes nooit zijn blootgesteld aan BPA
of andere hormoonverstorende chemicaliën, verzorgden ze hun pups
minder en brachten meer tijd buiten het nest door. Onderzoekers
geloven dat dit een antwoord is op het feit of het mannetje was
blootgesteld aan een van de hormoonverstorende chemicaliën, zegt
Sarah Johnson, een afgestudeerde en hoofdauteur van de studie.
Vertaling: Marica Tuinte
