Verdriet duurt langer dan andere emoties
Belangrijke of traumatische gebeurtenissen worden
gevolgd door langdurende emoties.
Hoe komt het dat men verdriet tot 240 keer langer
kan voelen dan schaamte, verrast zijn, geïrriteerd zijn of zelfs
zich verveeld voelen? De reden is dat verdriet vaak hand in hand
gaat met gebeurtenissen van grotere impact, zoals de dood of
ongevallen.
Je hebt meer tijd om te piekeren over en omgaan met wat
er is gebeurd, zeggen Philippe Verduyn en Saskia Lavrijsen van de
Universiteit van Leuven in België. Hun onderzoek, gepubliceerd in
het Springer tijdschrift Motivation and Emotion, is de eerste
duidelijke verklaring waarom sommige emoties langer aanhouden dan
andere.
De Belgische onderzoekers vroegen aan 233
middelbare scholieren om zich de recente emotionele episodes in hun
leven te herinneren en hun duur te rapporteren. De deelnemers
moesten ook vragen beantwoorden over de strategieën die ze
gebruikten om met deze emoties om te gaan.
Er bleken inderdaad betekenisvolle verschillen in
duur te bestaan tussen de emoties. Uit een set van 27 emoties,
duurde verdriet het langst, terwijl schaamte, verbazing, angst,
afkeer, verveling, geïrriteerd zijn of zich opgelucht voelen vaak
niet meer dan een flits waren. Interessant genoeg telt verveling
eveneens onder de kortere emoties. Verduyn en Lavrijsen zeggen dat
dit betekent dat, hoewel de tijd langzaam lijkt voorbij te gaan
wanneer men zich verveelt, een episode van verveling meestal niet zo
lang duurt.
De onderzoekers ontdekten dat de emoties die een
kortere tijd duren doorgaans worden uitgelokt door gebeurtenissen
waaraan we relatief weinig belang hechten. Anderzijds worden
langdurige emoties vaak veroorzaakt door gebeurtenissen die ernstige
gevolgen en grote zorgen hebben voor de persoon.
Verduyn zegt dat
sommige van deze gevolgen zich pas na verloop van tijd manifesteren
en er vervolgens voor zorgen dat de emotie wordt gehandhaafd of
versterkt. Het gevoel houdt dan ook aan telkens de persoon aan de
gebeurtenissen denkt.
Duur bleek een dimensie te zijn die onderscheid
kan maken tussen vergelijkbaar emoties. Zo vonden Verduyn en
Lavrijsen dat schuldgevoel een emotie is die veel langer aanhoudt
dan schaamte, terwijl angst langer blijft hangen dan vrees.
"Getob is de centrale determinant van waarom
sommige emoties langer dan andere duren. Emoties geassocieerd met
hoge niveaus van opnieuw beleven zullen het langst duren," zegt
Verduyn, bij het uitleggen van de rol dat dergelijk constante en
repetitief denken heeft op de ervaring van positieve en negatieve
emoties.
"Emoties van kortere duur worden meestal - maar
natuurlijk niet altijd - opgewekt door gebeurtenissen die van
relatief weinig belang zijn. Aan de andere kant hebben langdurige
emoties verband met iets zeer belangrijk," leg Lavrijsen verder uit.
Vertaling: Andre Teirlinck
