Oxytocine vergemakkelijkt het overschrijven van angstige
ervaringen
Het is reeds lang bekend dat het hormoon oxytocine
niet alleen een hechtend effect heeft in de moeder-kindrelatie en
bij seksuele partners maar het wordt ook beschouwd als
anxiolytische. De wetenschappers van de afdeling Psychiatrie en
Psychotherapie aan de Universiteit van Bonn, samen met hun collega's
van het Duitse Cancer Research Center in Heidelberg en de
Universiteit van Chengdu (China) zijn nu in staat geweest het nuttig
effect ervan bij het overschrijven van angstige ervaringen te
bewijzen. "Oxytocine versterkt eigenlijk het uitsterven: Onder zijn
invloed, neemt de verwachting van terugkerende angst veel meer af
dan zonder oxytocine," zegt onderzoeksleider prof Hurlemann.
Het team van wetenschappers creëerde angst bij 62
gezonde mannelijke proefpersonen. In de hersenscanner bekeken de
proefpersonen met video brillen foto’s, bijvoorbeeld van menselijke
gezichten. Voor 70 procent van de beelden kregen zij een zeer korte,
onaangename elektrische schok toegediend via electroden aan de
handen. "Op deze manier werden bepaalde beelden in het geheugen van
de proefpersonen geassocieerd met een ervaring van angst," legt
Prof. Hurlemann uit. De wetenschappers gebruikten twee methoden om
te bewijzen dat deze koppeling van een bepaalde foto en pijn
eigenlijk werd verankerd in de hersenen van de proefpersonen: De
verwachting van een elektrische schok manifesteerde zich door
verhoogd koud zweten dat werd gemeten via huidgeleiding. Bovendien
toonden de hersenscans aan dat de angst bijzonder actief was in de
hersengebieden.
De helft van de proefpersonen kregen oxytocine via
een neusspray. De rest kreeg een placebo. Dan begon de eindfase
waarin aan de testpersonen meerdere malen dezelfde foto’s als
voorheen werden getoond zonder toedienen van elektrische schokken.
Bij de mannen onder invloed van oxytocine was de amygdala, het
angstcentrum in de hersenen, over het algemeen veel minder actief
dan bij de controlegroep, terwijl de angst-remmende gebieden
gestimuleerd waren. Initieel veroorzaakte het hormoon een grotere
angst die dan aanzienlijk meer afnam dan bij de personen zonder
oxytocine. De wetenschappers verklaren dit door het speciaal effect
van de boodschapper: "Oxytocine versterkt aanvankelijk bewuste
indrukken van de proefpersonen en dus de reactie op de elektrische
schok, maar na een paar minuten overheerst het anxiolytische
effect", zegt Prof. Hurlemann.
De onderzoekers hopen dat angstpatiënten sneller
geholpen kunnen worden met behulp van oxytocine en dat een terugval
beter kan voorkomen worden. Daarnaast veronderstellen zij dat het
hormoon waarschijnlijk de binding tussen therapeut en patiënt
bevordert met als gevolg het succes van de behandeling. "Echter moet
dit eerst nog aangetoond worden door klinische studies", zeggen de
wetenschappers van de Universiteit van Bonn Hospital.
Vertaling: Andre Teirlinck
