Ongebruikelijke huidkanker gekoppeld aan chronische allergie
voor metalen in orthopedische implantaten
In zeldzame gevallen kunnen patiënten met een
allergie voor metalen hardnekkige huiduitslag ontwikkelen nadat
metalen instrumenten worden geïmplanteerd in de buurt van de huid.
Nieuw onderzoek suggereert dat deze patiënten een verhoogd risico
kunnen lopen op een ongewone en agressieve vorm van huidkanker.
Metaallegeringen helpen orthopedische implantaten
sterker en duurzamer te maken. Maar mensen met een gevoeligheid voor
deze metalen, die nikkel, kobalt en chroom bevatten, kunnen een
chronische ontsteking ontwikkelen die het ontstaan van huidkanker
bevordert, rapporteren onderzoekers van de Washington University
School of Medicine en Barnes-Jewish Hospital in St. Louis.
De bevindingen van het team werden online
gepubliceerd op 8 oktober in het Journal of Clinical Investigation.
De onderzoekers werden gealarmeerd door de
samenhang bij een patiënt die een operatie had ondergaan in een
ander ziekenhuis waar een metalen staaf werd geïmplanteerd om een
gebroken enkel te repareren. Na de operatie ontwikkelde de patiënt
een huiduitslag op haar enkel, dichtbij de locatie van het
implantaat.
De patiënt bleek allergisch te zijn voor nikkel in
het implantaat, wat er heeft toe geleid dat chirurgen in het andere
ziekenhuis het moesten verwijderen. Maar de uitslag was hardnekkig,
en een paar jaar later, had zich een zeldzame vorm van huidkanker
ontwikkeld bij de operatiewond, bekend als de Marjolin's zweer. De
kanker, die pijnlijk was gaan zweren , werd door artsen bij het
Barnes-Jewish Hospital gediagnosticeerd en verwijderd.
De onderzoekers toonden met proefmuizen aan dat
chronische huidontsteking veroorzaakt wordt door continue contact
van de huid met allergenen en bijdraagt aan de ontwikkeling van
tumoren. De bevinding suggereert dat patiënten met metalen
implantaten nabij de huid gecontroleerd zouden moeten worden op dit
type ontsteking, volgens de onderzoekers. De resultaten zullen
waarschijnlijk ook leiden tot discussies en verder onderzoek naar de
vraag of artsen moeten testen op metaal gevoeligheid bij patiënten
voordat er een operatie plaatsvindt met dit soort implantaten.
Chronische ontsteking door metalen implantaten kan
gewrichtspijn en zwelling veroorzaken en bijdragen aan de uitval van
het gewricht. Als deze implantaten vlakbij de huid worden geplaatst,
ontwikkelt minder dan 5 procent van de patiënten een ontstoken
uitslag, gerelateerd aan het implantaat.
De diagnose van de patiënt met de Marjolin's
zweer, een indringende en potentieel dodelijk plaveisel
celcarcinoom, verraste de artsen. De patiënt was nog geen 50 jaar
oud, en een Marjolin's ulcus is uiterst zeldzaam bij jonge mensen
die verder gezond zijn. Deze vorm van kanker wordt meestal ontdekt
bij patiënten met een voorgeschiedenis van huidkanker, maar deze
patiënt had nog nooit huidkanker gehad.
Om te onderzoeken of een ontsteking door het
implantaat bijdroeg aan de tumor, bestudeerden de onderzoekers
muismodellen met contactallergie.
"Een contactallergie is een ander soort reactie
dan allergieën voor pollen, huidschilfers van huisdieren of
voedsel," zei senior auteur Wayne M. Yokoyama, MD, een Howard Hughes
Medical Institute onderzoeker aan de School of Medicine. "Een
contactallergie ontstaat meestal wanneer een allergeen de huid raakt
of er te dichtbij zit. Huiduitslag in reactie op nikkel en poison
ivy zijn twee veel voorkomende voorbeelden van contact allergieën."
De onderzoekers toonden aan dat contactallergie
ontstekingscellen en moleculen op de plaats van de allergische
reactie brengen. Als het contactallergeen er langdurig zit - zoals
het geval was met de implantaat bij de patiënt – worden
verschillende ontstekingscellen en moleculen actief op de plaats van
de reactie. De nieuwe combinatie van cellen en moleculen stimuleert
de ontwikkeling van huid tumoren.
"Dit model ondersteunde de ontwikkeling van kanker
zo sterk dat sommige muizen invasieve plaveiselcelcarcinoom
huidkanker ontwikkelden vergelijkbaar met de tumor van de patiënt,"
aldus hoofdauteur Shadmehr Demehri, MD, PhD, een dermatoloog en
postdoctoral fellow.
Toen de researchers de cellen en moleculen
onderzochten, die betrokken zijn bij chronische contactallergie bij
muizen, identificeerden zij verscheidenen die reeds in verband
gebracht waren met de ontwikkeling van tumoren. Sommige van deze
cellen en moleculen waren ook aanwezig in biopsiemonsters van de
enkel van de patiënt. De wetenschappers zijn bezig om te bepalen
welke inflammatoire cellen en moleculen het meest de vorming van
kanker staven.
"Als u allergisch bent ergens voor, allereerst
proberen te vermijden, maar de patiënt kon dat niet," zei Yokoyama,
de Sam en Audrey Loew Levin Professor of Medicine. "Wat nikkel had
waarschijnlijk doorgesijpeld in haar weefsel en was nog steeds
aanwezig in haar huid, zelfs nadat het implantaat was verwijderd.
Het is net alsof een patiënt allergisch is voor poison Ivy en de
poison ivy op de huid blijft zitten."
Om deze bijwerkingen te voorkomen, suggereerden de
onderzoekers dat mogelijke allergische reacties op metalen
implantaten moeten worden vastgesteld bij patiënten die implantaten
hebben en bij patiënten die voorbereid worden om ze te ontvangen.
"Allergeen-vrije versies van sommige implantaten
zijn beschikbaar," zei Demehri. "Deze versies kunnen meer kosten of
minder duurzaam zijn, maar voor sommige patiënten met
overgevoeligheid voor metalen, is dit de beste optie."
Sommige tandrestauratiematerialen en tatoeage inkt
bevatten stoffen vergelijkbaar met metalen implantaten, die
geassocieerd worden met allergische reacties en kanker van de huid
of in de mond. Die klinische waarnemingen kunnen ook worden
verklaard door de nieuwe bevindingen. De onderzoekers suggereerden
dat het potentieel van deze andere allergenen die huidkanker
bevorderen, verder moet worden onderzocht.
Vertaling Shanti Onneweer
