Lucht in scholen kan meer blootstelling aan PCB’s veroorzaken
bij kinderen
AMERICAN CHEMICAL SOCIETY (ACS)
In de VS werden PCB’s al bijna 40 jaar geleden al verboden, maar
ze zijn in het milieu nog steeds aanwezig en worden gevonden in
dieren en mensen. Onderzoekers melden nu in het tijdschrift
Environmental Science & Technology van de ACS dat de hoeveelheid
PCB’s in scholen ertoe kan leiden dat sommige leerlingen meer van de
stoffen inademen dan ze via hun eten binnen zouden krijgen.
Blootstelling via beide wegen ligt onder de gestelde limiet, maar
bij elkaar opgeteld zijn de hoeveelheden, aldus de onderzoekers,
wellicht zorgwekkend.
PCB’s ofwel polychloorbifenyl, zijn een groep synthetische
chemicaliën die 50 jaar lang werden gebruikt in honderden producten,
zoals verf en bouwmaterialen. Voordat ze werden verboden, dumpten de
fabrieken afval met deze stoffen erin in rivieren en beken, wat
later resulteerde in een paar van de duurste milieuschoonmaakacties
in de geschiedenis van de VS.
Ze zorgen echter nog steeds voor problemen, want in de grond en
het water zijn ze blijven zitten en ze hopen zich op in dieren.
Bovendien kunnen PCB’s, hoewel ze in de VS niet worden gemaakt, in
nieuwe soorten verf en andere materialen wel verschijnen als
bijproduct van de pigmentproductie, of in oude gebouwen in
bouwmaterialen die met de stoffen zijn gemaakt. Uit onderzoek blijkt
een verband tussen blootstelling – via het eten, inademen of via de
huid – met een reeks aan gezondheidsproblemen, zoals
ontwikkelingsproblemen en kanker.
Kinderen lopen meer risico op mogelijke schadelijke effecten van
de stoffen dan volwassenen omdat ze zich nog aan het ontwikkelen
zijn. Daarom wilde de universiteit van Iowa weten in hoeverre
kinderen eraan werden blootgesteld in scholen.
De onderzoekers testten bij zes scholen de lucht, zowel binnen als
buiten. Vier lagen binnen 2,5 km van het Indiana Harbor and Ship
Canal, een waterweg die de grote industrieën in het gebied bedient.
Keri Hornbuckle en haar collega’s hadden eerder aangetoond dat het
kanaal een bekende bron is van door de lucht verspreide PCB’s.
Ondanks deze bron van PCB’s in de lucht rond sommige scholen, bleek
uit de analyse dat de PCB-concentratie binnen in alle scholen hoger
lag (tot 194 nanogram per kubieke meter) dan buiten, maar nog wel
onder de aanbevolen limiet van 500ng/m3 die door de Environmental
Protection Agency (Amerikaans milieuagentschap) momenteel wordt
aanbevolen.
De PCB “vingerafdrukken” lieten zien dat de bron van de stoffen
per school verschilde, wat suggereert dat er sprake is van een
combinatie van stoffen die van oudsher aanwezig waren en nieuwe
bijdragen uit verf. De scholen maakten onderdeel uit van een studie
naar menselijke blootstelling aan PCB’s onder leiding van Peter
Thorne. De studie schatte ook in dat het inademen van de lucht in
deze scholen in sommige gevallen tot een hogere blootstelling aan
PCB’s zou kunnen leiden dan de kinderen via eten binnenkregen. En in
combinatie zijn de twee bronnen zorgwekkend, aldus de onderzoekers.
Vertaling: Astrid Zwart