Hoe insuline in de hersenen het persoonlijke hongergevoel kan onderdrukken.

DEUTSCHES ZENTRUM FUER DIABETESFORSCHUNG DZD

Eetgedrag en het persoonlijke hongergevoel worden gereguleerd door een verscheidenheid van hormonen. Een sleutelrol wordt hier gespeeld door het hormoon insuline omdat het niet alleen actief in het lichaam is, maar ook in de hersenen. Het was al eerder bekend dat insuline werkt in het homeostatisch gebied (hypothalamus).

Nu, echter, hebben onderzoekers ontdekt dat het hormoon ook actief is in andere gebieden van de hersenen.

Onderzoekers van het Institute for Diabetes Research and Metabolic Diseases van het Helmholtz Zentrum München aan de University of Tübingen, een partner van de DZD, hebben verder de invloed van insuline in de hersenen ontcijferd, alsmede de invloed ervan op het persoonlijke hongergevoel en hebben hun bevindingen gepubliceerd in Scientific Reports, een natuur-onderzoeks tijdschrift.

Om de manier van werken van insuline beter te kunnen begrijpen, dienden onderzoekers insuline intranasaal toe bij gezonde jonge volwassenen. Door het gebruik van het hormoon via een neusspray wordt de hersenbloedbarriere omzeild en bereikt de insuline de hersenen direct. In de studie “snoven” 25 magere, 10 te zware en 12 deelnemers met obesitas de insuline of de placebo. Vervolgens werd hersenactiviteit gevisualiseerd en opgenomen middels een functional magnetic resonance imaging (fMRI)-scan.

Het resultaat bij alle deelnemers: door de neus toegediende insuline verbetert functionele connectiviteit in de prefrontale regio's van het “default-mode network (DMN)”, een groep van hersengebieden die worden geactiveerd wanneer een persoon in rust is en geen taken uitvoert. Dit gebied is essentiëel bij cognitieve processen. Daarnaast wordt de functionele connectiviteit tussen de DMN en de hippocampus alsmede de hypothalamus versterkt.

Deze veranderingen in de hersenen beïnvloeden ook eetgedrag en wijzigen de relatie tussen vetzucht en het hongergevoel. In feite, mensen met veel visceraal vetweefsel hebben een vergroot hongergevoel.

“De door insuline vermeerderde activiteit tussen de DMN en de hippocampus onderdrukt de relatie tussen vetweefsel en het persoonljke hongergevoel.”, zegt Stephanie Kullmann, auteur van de studie. De deelnemers aan de studie voelden minder honger nadat hun intranasaal insuline was toegediend.

Daarnaast zagen onderzoekers dat insuline in de hersenen ook het effect van het hormoon in het lichaam verbeterde. Deelnemers van de studie met, door insuline opgewekte, toegenomen functionele connectiviteit in de DMN hebben een hogere insuline-gevoeligheid in het lichaam. Dit gaat obesitas en diabetes type 2 tegen.

De huidige resutaten laten zien dat insuline in de hersenen—als gevolg van toegenomen functionele connectiviteit tussen cognitieve en homeostatische gebieden-- eetgedrag kan helpen reguleren en zo helpend kan zijn bij gewichtsverlies.

Vertaling: Arnoud


Naar het overige nieuws en artikelen van vandaag


Omega 3 algen

Multivitamine

Spirulina

Probiotica