Huisdier een Ego bevrediging - column Pauline Laumans
Het betreft het houden dieren. In vroegere tijden creëerden we
huisdieren omdat we voor dieren gingen zorgen en ze bij ons in huis
leefden.
Ze liepen niet weg want ze werden beschermd en verzorgd door de
mens en hadden een lang leven. De dieren zorgden op hun beurt voor
de mens door warmte en melk en uiteindelijk na een lang leven in
harmonie met vlees. Het was een soort van symbiotisch leven.
Maar de mens had niet genoeg en dus werden de dieren steeds vaker
gevangen gehouden. Dat betekent dat ze niet weg kunnen als het leven
ze bij ons niet meer bevalt. Wij bepalen ook steeds vaker wat ze
moeten eten want ook dat mogen ze niet meer zelf bepalen. Met andere
woorden wat we tegenwoordig huisdieren noemen het zijn voorwerpen
geworden die volledig onderworpen zijn aan onze grillen.
Deze huisdieren – van kat en cavia tot koe, varken en paard –
zijn geen dier meer maar een ding geworden. Die grillen gaan soms zo
ver dat we dieren uit andere oorden meenemen en gaan houden. We
zetten ze gevangen onder het mom van ik heb ze graag dicht bij me,
ik vindt het leuk om ernaar te kijken, ermee te spelen, ze te ruilen
voor een ander vreemd dier, ze zijn zo bijzonder.
Zolang een dier niet uit vrije wil bij ons blijft is er sprake
van ego bevrediging en heeft het niets met dierenliefde te maken.
Het ego (centrisme) is een enorm blok aan ons been als we verder
willen komen op de weg van bewustwording. We zullen allemaal ons ego
(centrisme) los moeten laten en inzicht moeten leren krijgen in wie
wij zelf zijn en wie de ander is. Inzicht en begrip hebben. Door
egocentrisme blokkeren we de bewustwording.
