Nieuwe onderzoek vindt dat chronisch zieke kinderen
vooruitzicht hebben op een succesvol herstel wanneer zij hun
verbeelding kunnen laten werken met speelgoed rond medische
thema's. Laura Nabors , universitair hoofddocent van
menselijke diensten aan de Universiteit van Cincinnati
College of Education, Strafrecht en Human Services ( CECH )
heeft dit nieuw onderzoek voorgesteld op de
honderdeenenveertigste Jaarlijkse Verjaardag van de American
Public Health Association (APHA) in Boston op dinsdag 5
november.
Het project was vooral gericht op chronisch zieke
kinderen en hun broers en zussen die logeerden in het Ronald
McDonald Huis in Cincinnati. De kinderen werden voorzien van
thematisch medisch speelgoed zoals stethoscopen, miniatuur
ziekenhuisbedden, ambulances, tassen van artsen en
intraveneuze (IV) instrumenten, evenals speelgoed van hoofd
en armen.
De UC onderzoekers observeerden de kinderen tot twee keer
per maand in hun spel. Zij vonden dat door spelen de
kinderen hun angsten wegwerkten en een volledig herstel
vertoonden.
"In sommige gevallen wilden de broers en zussen ook ziek
zijn opdat ze de aandacht konden krijgen van hun ouders"
zegt Nabors .
Uit andere bevindingen van het onderzoek bleek dat
kinderen bang waren voor bloedafname denkend dat iets van
hen werd weggenomen, zegt Nabors en dat zij er niet van
bewust waren dat het lichaam het bloed terug aanvult. "
Sommige kinderen dramatiseerden hun houding door kwaad te
zijn op de artsen" zegt Nabors die eraan toevoegt dat het
spel misschien een weg is voor communicatie over angsten
tussen medische professionals, ouders en zeer jonge
patiënten.
De onderzoekers vonden ook bij het observeren van de
kinderen dat "patiënten" in het spel vaak de steun van hun
ouders zochten wat aangeeft dat de kinderen in sterke mate
op hun ouders aangewezen zijn bij het omgaan met ziekte.
Het project richtte zich op :
15 kinderen met medische aandoeningen
14 broers en zussen van kinderen met een medische aandoening
6 kinderen in een vergelijkingsgroep waarvan alle
gezinsleden in goede gezondheid waren
Het spel van de kinderen, tussen de 2 en 10 jaar oud,
werd op video vastgelegd (met camera's werden alleen de
handen en speelgoed gefilmd) op ten minste één van de zeven
verschillende weekend speelsessies in het Ronald McDonald
Huis waar de zieke kinderen met broers en zussen verbleven.
Drie van de kinderen waren in afwachting van een operatie
voor geboorteafwijkingen; twee waren geopereerd voor
craniofaciale afwijkingen; vijf wachtten op intestinale
chirurgie; twee hadden kanker, één kind wachtte op een
niertransplantatie, één kind wachtte op meerdere ingrepen om
het Wiskott-Aldrich syndroom aan te pakken (een zeldzame
aandoening die resulteert in immuundeficiëntie ) en één kind
wachtte op meerdere operaties gerelateerd aan mitochondriale
ziekten (wat resulteert in neuromusculaire ziekte).
De onderzoekers namen ook 14 broers en zussen (7 jongens
en 7 meisjes) waar van kinderen met chronische ziekten
die in het Ronald McDonald Huis verbleven. Deze waren tussen
de 3 en 10 jaar oud.
Nabors zegt dat tussen de broers en zussen gevallen waren
waarin hun spel aangaf dat zij zich "buitengesloten" voelden
door de ouders die zich vooral richten op het kind dat ziek
was.
Deze gevallen toonden ook uitingen van eenzaamheid en
behoefte aan aandacht. Echter spelen bij zowel de chronisch
zieken als bij de broers en zussen zou eindigen met
succesvol herstel.
"Ik geloof echt dat jonge kinderen een bepaalde
veerkracht hebben om te genezen die in de toekomst moet
onderzocht worden" zegt Nabors.
Daarnaast nam een groep van 6 kinderen (3 jongens en 3
meisjes) tussen de 6 tot 8 jaar uit families zonder
chronische ziekten ook deel aan de studie. "Hun spel was
dramatisch anders, zonder rijke spel ervaringen en thema's
die wijzen op traumatische ervaringen" zegt Nabors .
Vertaald door Andre Teirlinck
