Autism Speaks, 's werelds grootste wetenschappelijke
organisatie voor autisme, heeft vandaag een onderzoek
aangekondigd ondersteund door één van Autism Speaks'
eerste Suzanne en Bob Wright Trailblazer Awards, dat een
nieuwe theorie presenteert dat autisme het gevolg kan
zijn van chronisch gevaarsignalering door mitochondriën,
celstructuren die onze cellen van energie voorzien. Deze
studie door Trailblazer onderzoeker en mitochondriale
geneeskunde specialist Robert Naviaux, MD, Ph.D., van de
Universiteit van Californië, San Diego gepubliceerd in
het tijdschrift PLOS-One ondersteunt een nieuwe theorie
over de oorzaak en mogelijke behandeling van autisme. De
theorie is dat een chronische "cel gevaar reactie" kan
interfereren met de hersenontwikkeling en - functie. Bij
een muismodel van autisme, blokkeerden de onderzoekers
de abnormale cel gevaarsignalen met een chemische
verbinding. Hierdoor keerden de tekenen en symptomen van
autisme in de hersenen en het gedrag van het dier zich
om.
In 2010, kende Autisme Speaks aan Dr Naviaux een
Trailblazer prijs toe voor het testen van zijn theorie
dat het misschien mogelijk is om autisme te keren door
het blokkeren van chronische cel gevaar signalering. Het
Suzanne en Bob Wright Trailblazer Award-programma
ondersteunt "out of the box" onderzoek op het gebied van
autisme.
"Doorbraken in de ontwikkeling van nieuwe
behandelmethoden voor autisme gaan komen uit innovatieve
theorieën, en grensverleggend onderzoek, zoals dat van
het team Naviaux," zegt Autism Speaks Vice President
voor Translationeel Onderzoek Robert Ring, Ph.D. "Hoewel
deze bevindingen nog moeten worden uitgebreid en
bevestigd voordat ze hun weg naar klinische studies
vinden, laat deze manier van werken, benadrukt Autism
Speaks, geen middel onbeproefd in onze zoektocht naar
manieren om wetenschappelijke innovatie om te zetten in
toepassingen die uitkomst bieden voor personen met
autisme. "
Enkele jaren geleden kondigde Dr Naviaux aan dat
celstructuren genoemd mitochondria een brede rol spelen
in de ontwikkeling van autisme. Mitochondriën zijn het
best bekend voor het verstrekken van energie aan de
cellen. Dr Naviaux keek verder dan de productie van
energie bij zijn studie van de mitochondriën die ook een
rol spelen bij het signaleren wanneer een cel beschadigd
of ziek is. Onder stress geven cellen mitochondriale of
purinergische chemicaliën vrij die normaal in de cel
blijven. Wanneer ze lekken buiten een cel signaleren
deze stoffen gevaar naar omringende cellen.
"In essentie, waarschuwen deze signalen andere cellen
zich te wpaenen voor hun verdediging," legt Dr Naviaux
uit. "Dit beschermt tegen cel-tot- cel infectie. Echter
kan het ook interfereren met cel-tot-cel communicatie."
Normaal gesproken stoppen gezonde cellen met het
vrijgeven van deze gevaar signalen wanneer een infectie
of andere stress oplost. Volgens Dr Naviaux's "cel
gevaar response"-theorie, kan autisme ontstaan wanneer
een stress tijdens de vroege ontwikkeling van de
hersenen een chronische gevaar reactie veroorzaakt. De
stress die deze ketting van gebeurtenissen start kan
afkomstig zijn van een milieu-invloed, een genetisch
probleem of een combinatie van beide, stelt hij. Het
resultaat is een chronische ontsteking van de hersenen
en de rafelige verbindingen tussen hersencellen.
"Wanneer de hersencellen stoppen met praten", zegt hij.
Het Dr Naviaux team produceerde kolonies van muizen
die autisme symptomen vertoonden door het nabootsen van
een virale infectie bij hun moeder tijdens de
zwangerschap. Deze "moeder-activering van het
immuunsysteem muismodel" is bekend voor het produceren
van muisnakomelingen met symptomen van autisme en
schizofrenie.
De onderzoekers maten sociaal gedrag door aan de
muizen de mogelijkheden te geven om tijd te besteden aan
een andere muis of een Lego-blok in de aangrenzende
dradenkamers. Ook werd de motorische coördinatie
nagegaan als de muizen langs een roterende staaf liepen
Terwijl vrouwelijke jongen slechts lichte handicaps
vertoonden gaven de mannelijke jongen een 50 procent
vermindering van gezelligheid aan en een 28 procent
reductie in motorische coördinatie. De onderzoekers
testten vervolgens de mannelijkejongen op hun reactie op
de behandeling. Toen de muizen 6 weken oud waren
(ongeveer adolescenten) kregen 84 een injectie van
suramine, een chemische stof die extra-cellulaire
signalen van de mitochondriën blokkeert. Ter
vergelijking kregen 84 andere muizen kreeg een dummy
inenting met zout water. De suramine behandeling
herstelde de sociale en motorische coördinatie tot een
normaal niveau. De onderzoekers zagen geen verbetering
bij de muizen geïnjecteerd met zoutwater.
Later keken de onderzoekers naar het hersenweefsel
van de muizen op zoek naar hersenafwijkingen in verband
met autisme. Deze omvatten abnormale celverbindingen
(synapsen) en hoge mate van celdood in een belangrijke
klasse van neuronen genoemd Purkinje cellen. Ze vonden
verhoogde niveaus van deze afwijkingen bij de
onbehandelde muizen die niet voorkwamen bij de muizen
behandeld met suramine.
Bij mensen kan suramine slechts veilig gebruikt
worden gedurende korte tijd want het heeft mogelijk
ernstige bijwerkingen. "Onze hoop was om dit middel
eerst te testen bij muizen en dan in een kleine
klinische studie dat slechts een kleine dosis zal
gebruiken om te bepalen of deze klasse van
geneesmiddelen een goede richting is voor het
ontwikkelen van veilige en effectieve behandelingen," Dr
Naviaux zegt.
"Autism Speaks onderschrijft het gebruik van suramine
op dit moment voor de behandeling van ASS niet aan,"
voegde Dr Ring er aan toe. "Deze studie is een
interessante en belangrijke eerste stap in het
translationeel proces op zoek naar mogelijke
behandelingen om de kernsymptomen van autisme aan te
pakken."
Vertaling: Andre Teirlinck