Verband verhoogde stresshormoon niveaus en bepaalde vormen van huisvesting

Een nieuw onderzoek die huisvesting en gezondheidsuitslagen in de UK onderzoekt, heeft aangetoond, dat mensen in de privé huursector hogere levels stresshormonen hebben. De bevindingen, die geleverd werden door onderzoekers van de Universiteiten van Bristol en Essex, zijn gepubliceerd in The Journal of Epidemiology & Community Health.

Hoewel er al uitgebreid bewijs is voor de relatie tussen huisvestin en gezondheids-uitslagen, grijpt dat meestal terug op subjectieve gezondheidsmetingen. De onderzoekers wilden een objectievere en reproduceerbare meting van gezondheid, dus kozen ze voor C-reactieve proteïne (CRP), een chemische stof in het lichaam, dat wordt geassocieerd met stress en ontstekingen.

Het observerend onderzoek, bestudeerde data van de UK Household Longitudinal Study (UKHLS), aan jaarlijks enquête, die ongeveer 40.000 huishoudens in de UK bestrijkt, die omvangrijke info van individuen en huishoudens bevat, inclusief type huisvesting en tijdsduur van bewoning.

Bloedmonster van 9.593 volwassenen werden ongeveer 5 maanden na de belangrijke UKHLS enquête verzameld om CRP-levels te bepalen.
De definitieve analyse was beperkt tot mensen ouder dan 21, zodat betrokkenen minder waarschijnlijk nog in opleiding waren en bij hun ouders woonden en van die met CRP-levels lager dan 10 mg/l, daar hogere levels wijzen op recente infecties.

Rekening houdend met eventuele effectieve factoren, werden bepaalde types woningbouw en lengte van de tijd van bewonen geassocieerd met verhoogd CRP. Het verband tussen vocht en koude binnentemperatuur, een van de ‘zware’ fysieke factoren, die direct invloed hebben op gezondheid, is bekend. Maar nu is de aandacht gevestigd op potentiele rol van ‘zachte’ factoren, zoals betaalbaar wonen.

Ongeveer één op de vijf (iets meer dan 22 %) deelnemers had een verhoogd CRP-level boven de 3 mg/l-a drempel, die wordt geassocieerd met hart en vaatziekte. Huurders uit de prive sector hadden beduidend hogere CRP-levels dan huis-eigenaren met een hypotheek. En mensen, die in een halfvrijstaand, huizen voorzien van een terras en in flats woonden, hadden hogere CRP dan die in vrijstaande woningen woonden.

Verrassend was, dat zij die lager dan een gemiddeld inkomen hadden en meer dan een derde ervan uitgaven aan huisvesting, een lager CRP hadden.
Mogelijk is dat, omdat verhoudingsgewijs, hogere uitgaven aan wonen, garant staat voor betere kwaliteit van de huisvesting, waarvan de voordelen op gezondheid opwegen tegen de financiële stress, aldus de onderzoekers.

Daar een observerend onderzoek, als zodanig geen oorzaak kan vaststellen, gaven ze meer gewicht aan gezondheidsuitslagen bij huisvestingsbeleid
De onderzoekers konden geen informatie te krijgen over wooncondities, zoals vocht/schimmel, die de uitslagen hadden kunnen beïnvloeden.

De onderzoekers leggen uit: “De bevonden observaties ondersteunen andere onderzoeken, betreffende huisvesting en gezondheid. Het is mogelijk dat toegang tot tuinen en groene ruimte, die waarschijnlijk varieert per type huisvesting, de uitslag gedeeltelijk verklaart, maar dat kon met de huidige data niet bevestigd worden.

De betekenisvolle bevindingen voor huisvestingstype en duur van bewoning wijzen op invloed van zelfstandigheid en controle. Waar de controle laag is, wordt (het gevoel van) veiligheid beperkt, wat de gezondheid kan beïnvloeden door reacties van chronische stress.

De bevindingen ondersteunen de dialoog om meer rekening te houden met de negatieve effecten van de huidige privé huursector in de UK, die gekenmerkt wordt door grotere onveiligheid, hogere kosten en lagere kwaliteit dan die doorgaans andere vormen van wonen typeert.

Dr Amanda Hughes, Senior Research Associate in Epidemiology, Bristol
Medical School (PHS) heeft gezegd: Een gebrek aan huisvesting, die betaalbaar is en goede kwaliteit heeft, wordt als een serieus probleem gezien in vele delen van de UK. Deze resultaten onderstrepen de relatie tussen die twee en de noodzaak om ze in acht te nemen in het huisvestingsbeleid voor de gezondheid.

Vertaling: Loes Vink