Vetweefdepots brengen de gezondheid van het hart
in gevaar
Regulering van het metabolisme van vetweefsel als
mogelijke behandeling voor hartfalen
Hartfalen is een chronische ziekte die niet moet
worden onderschat.
Tussen een en twee derde van de patiënten met hartfalen
sterft binnen vijf jaar aan de ziekte. Terwijl hij
onderzoek deed naar de moleculaire oorzaken van
hartfalen en naar nieuwe manieren om dit te behandelen,
heeft een op Charité gebaseerde werkgroep, geleid door
Prof. Dr. Ulrich Kintscher, vastgesteld dat
veranderingen in het vetmetabolisme van vetweefsel van
invloed zijn op de ontwikkeling van ziekten.
De resultaten samenvattend van zijn onderzoek, legt
Prof. Dr. Ulrich Kintscher (Directeur van het Instituut
voor Farmacologie en het Centrum voor Cardiovasculair
Onderzoek) uit: "We konden aantonen dat de
lipidesamenstelling van het hart wordt veranderd door
niet-cardiaal lichaamsvet, en dat deze veranderingen
waarschijnlijk van invloed zijn op de hartfunctie."
Al geruime tijd vermoedden onderzoekers dat de impact
van lichaamsvet op de hartfunctie ook op moleculair
niveau bestaat. Een van de belangrijkste processen die
hierbij zijn betrokken, is de afgifte van vetzuren uit
vetweefsel. Om dit proces beter te begrijpen, gebruikten
de onderzoekers een diermodel, waardoor ze het
lipidemetabolisme konden verstoren en het gen
uitschakelen dat verantwoordelijk is voor het relevante
enzym, adipose triglyceride lipase (ATGL). Dit
resulteerde erin dat alle behandelde muizen een bijna
complete bescherming tegen hartfalen ontwikkelden.
Als onderdeel van dit onderzoek analyseerden de
onderzoekers ook bloedmonsters van patiënten met en
zonder hartfalen. Sommige aspecten van de waargenomen
veranderingen in de lipidesamenstelling van
bloedmonsters waren vergelijkbaar met die waargenomen in
het diermodel.
De onderzoekers zijn nu van plan deze resultaten over
te brengen naar de klinische praktijk. Daarbij zullen ze
zich laten leiden door één centrale vraag: hoe zou een
medicamenteuze behandeling gericht op het gen dat
verantwoordelijk kunnen zijn voor de afgifte van
vetzuren en het enzym ATGL, en hoe kan het dit
uitsluitend in vetweefsel doen?
De onderzoekers zijn ook van plan om verdere analyses
van patiëntmonsters uit te voeren om hun resultaten te
bevestigen, en werken samen met Charité geassocieerde
cardiologen om de rol van vetweefsel bij patiënten met
hartfalen binnen de klinische setting te bepalen.
Samenvattend, zegt prof. Kintscher: "Voor patiënten
betekent dit dat we meer aandacht moeten gaan besteden
aan vetweefsel bij het nemen van diagnostische en
behandelingsbeslissingen, zelfs als het ons primaire
doel is om hartziekten te behandelen."
Vertaling: Pieter Tau
