Druivenpit extract kan het leven van vullingen verlengen
UNIVERSITEIT VAN ILLINOIS IN CHICAGO
Een natuurlijke verbinding die wordt gevonden in druivenpit
extract kan worden gebruikt om dentine te versterken - het weefsel
onder het glazuur van een tand - en het leven van vullingen
verlengen, blijkt uit nieuw onderzoek aan de universiteit van
Illinois in Chicago College of Dentistry.
Geen vulling kan voor eeuwig blijven zitten, of het nu
composiethars of amalgaam is. Maar tandartsen vinden amalgaam - een
combinatie van kwik, zilver, tin of andere materialen - makkelijker
te gebruiken en het is minder duur. Daarnaast kan het 10 tot 15 jaar
langer mee. Composietharsvullingen zijn meer esthetisch aangenaam,
omdat het mengsel van kunststof en fijne glazen deeltjes kan worden
gekleurd om de tanden van een patiënt aan te passen. De vullingen
houden het echter meestal maar vijf tot zeven jaar vol.
In onderzoek gepubliceerd in het Journal of Dental Research,
beschrijft Ana Bedran-Russo, professor in herstellende
tandheelkunde, hoe druivenpit extract samengestelde-harsvullingen
sterker kan maken, waardoor ze langer mee kunnen. Het extract kan
het dentine versterken, dat de meerderheid van de verkalkte
extracellulaire weefsel van tanden omvat, waardoor de laag net onder
het harde externe glazuur wordt gevormd.
Dentine bestaat grotendeels uit collageen, het belangrijkste
structurele eiwit in de huid en andere bindweefsels. Harsvullingen
moeten binden aan het dentine, maar het gebied tussen de twee,
oftewel de verbinding, is een zwak punt, wat ervoor kan zorgen dat
de restoraties breken, zegt Bedran-Russo.
"Wanneer vullingen breken, ontwikkelt zich daaromheen tandbederf
en is er geen verbinding meer. We willen deze verbinding versterken,
waardoor de harsbinding beter aan de dentine verbindt. De verbinding
kan veranderd worden door het gebruik van nieuwe, natuurlijke
materialen."
Meer dan 90 procent van de volwassenen tussen de 20 en 64 jaar
oud heeft gaatjes, bijkt uit een overheidsrapport. Een gaatje
ontstaat wanneer zuur, geproduceerd door bacteriën, de mineralen
sneller kapot maakt dan de tand zichzelf kan herstellen. De tandarts
verwijdert het verval, of gaatje, met een boor en verzegelt het gat
met een vulling.
Secundaire cariës en het afslijten of breken van de randen zijn
de meest voorkomende oorzaken van mislukte restauraties, volgens
Bedran-Russo. Ondanks talloze vooruitgang in tandheelkundige
herstellende materialen, komt de afbraak van de verbinding van
vulling met de tand of kies nog steeds voor.
Bedran-Russo heeft ontdekt dat beschadigd collageen zich kan
repareren met een combinatie van plantaardige oligomere
proanthocyanidinen – flavonoïden gevonden in de meeste
voedingsmiddelen en groenten - en extracten van druivenpitten. Het
zorgt ervoor dat het hars zich beter verbindt met het collageenrijke
dentine, waarbij het vochtgehalte geen invloed heeft.
Vertaling: Gea Weel
