Oorlog en langdurig ruzie maken is voor de niet wetende /
doods levende mens
Column Pauline Laumans
Als we naar de geschiedenis kijken zijn vele ruzies en oorlogen
slechts de inmenging van de een in het leven van de ander. Die ander
gaat zich vervolgens na een tijd bemoeien met de een.
Het is gebaseerd op een natuurwet om in balans te komen door
middel van creatie, transformatie en destructie. Alleen blijven de
meeste mensen door onbewustheid hangen in een van deze fasen. Dan
zal er te zijner tijd erg hard door een medemens of door de natuur
worden ingegrepen in een poging de balans te herstellen opdat een
grote groep (monade) zeer bewuste mensen verder kunnen en niet
langer tegengehouden worden door hun helaas nog onbewuste medemens.
Wat zou u doen als iemand met andere manieren uw huis en
interieur afbreekt en ook nog eens eisen gaat stellen aan uw manier
van leven? Dit is wat religie doet in andere landen en wat met name
grote wereldmachten en hun volgers doen.
Echter, vele mensen worden boos als ze geconfronteerd worden met
de ideeën van een ander. Ze zullen het negeren of innerlijk gaan
onderzoek of er iets van waarheid in zit. Soms is de confrontatie
goed bedoeld opdat je kijkt in de voorgehouden spiegel. Het is dan
een manier van aangeraakt worden opdat je inzicht krijgt in wat je
aan het doen bent en wat het effect is. Vaak is het oude effect niet
wat je beoogde en krijg je dat nu te zien. Deze vorm van aanraking
is dus een manier om je te helpen een stap verder te komen. Daarvoor
moet je dan snappen dat de ander niet je vijand is maar je op zijn
manier inzicht in je eigen zelf geeft opdat je bewuster wordt. Als
je dit kunt aanvaarden en accepteren kun je het oude loslaten en de
vernieuwende stap zetten.
Indien je vasthoudt aan wat er in je hoofd leeft of als je
vasthoudt aan je innerlijke angsten dan ga je terugvechten. Je wordt
dan boos op de ander, maar feitelijk ben je boos op jezelf. Je kunt
dan wel macho gedrag neerzetten of dictatoriaal worden maar
feitelijk is het een uiting van innerlijke onbalans die je wenst te
camoufleren. Waarom heb je zoveel maskers nodig? Daarmee kun je niet
gevoed worden! Daarmee draag je het verkeerde kleed (aura) en zul je
als zodanig behandeld worden. Je kunt dan gaan klagen over
discriminatie of godsdienstvrijheid of de ander de schuld geven,
maar feitelijk heeft je wezen een leerthema gecreëerd maar jouw
cognitieve denken of je egocentrisme zit je in de weg. Je bent dus
feitelijk boos op jezelf. Pas als je dit snapt en loslaat kun je
jouw volgende stap zetten.
Zo werkt het voor individuen maar ook voor hele naties die zich
laten ophitsen door een “democratische” wereldmacht of en dictator
die meent dat het in een ander land anders moet en er dus een
troepenmacht naar toestuurt zonder toestemming van dat betreffende
land.
De geschiedenis leert van ver voor Christus tot nu dat dit altijd
een negatieve terugslag heeft, hetzij verwoesting van de grond, de
gebouwen en vele mensenlevens, hetzij grote vluchtelingenstromen.
Beide zijn ontwrichtingen voor vele decennia’ s of eeuwen. Geen tijd
voor geestelijke en spirituele groei. Men wil niet van elkaar leren
en dus is het oog om oog, tand om tand. Dergelijke invloeden vanuit
de religie maken dat de mensheid telkens van de ene kant van de
balans naar de andere kant van de balans gaat. Het gaat om
uiterlijke macht, geld, goederen en de ander onderdrukken. Hierdoor
ontstaat er druk in het communicerende vat en dan komt het er aan de
andere kant uit. Dit gaat zo al vele duizenden jaren zo, zonder dat
de mensheid er iets van wil leren.
Slechts een enkele keer is een oorlog geoorloofd omdat ofwel een
land vraagt om orde op zaken te stellen en vrede te creëren. Dit
heeft slechts effect zo leert de geschiedenis als dit op een
medemenselijke manier enkele generaties duurt. Soms is een oorlog er
omdat er een balans gecreëerd moet worden omdat de mensheid an sich
anders zijn leerthema niet pakt.
Hier wordt over geschreven door hen die een diep inzicht hebben
in de diepere achterliggende reden. Echter, veel onbewuste mensen
willen er niet van weten en blijven hangen in boos worden en
blijven, worden rancuneus en gaan de ruzie of oorlog herhalen. Zij
hebben nog vele levenslessen te leren, maar slepen soms hun eigen
land en soms zelfs de landen van bontgenoten mee.
