Verband tussen stress door veranderingen van genexpressie bij
kinderen, en emotieregulatie en lichamelijke gezondheid
Kinderen die zijn misbruikt of vroeg in het leven
verwaarloosd, lopen het risico voor het ontwikkelen van zowel
emotionele als lichamelijke gezondheidsproblemen. In een nieuwe
studie hebben wetenschappers ontdekt dat mishandeling van invloed is
op de manier waarop genen worden geactiveerd met als gevolg invloed
op lange termijn op de ontwikkeling van die kinderen.
Eerdere studies waren gericht op onderzoek hoe
individuele kenmerken en genetica bij een bepaald kind in
wisselwerking zijn met de ervaringen van dat kind in een poging om
het ontstaan van gezondheidsproblemen te begrijpen. In de nieuwe
studie konden de onderzoekers de graad meten waarin genen "aan" of
"uit" staan door middel van het biochemisch proces methylering. Deze
nieuwe techniek onthult de manieren waarop onze sociale ervaringen
de onderliggende biologie van onze genen kunnen veranderen.
De studie door onderzoekers van de Universiteit
van Wisconsin, Madison, verschijnt in het tijdschrift Child
Development. Elk jaar worden in de Verenigde Staten bijna 1 miljoen
kinderen verwaarloosd of misbruikt.
De onderzoekers vonden een verband tussen de
opvoeding van kinderen en een bepaald gen (glucocorticoid receptor
gen) dat verantwoordelijk is voor de cruciale aspecten van het
sociaal functioneren en voor de gezondheid. Niet alle genen zijn
altijd actief. DNA methylatie is één van verscheidene biochemische
mechanismen die cellen gebruiken om te bepalen of genen aan- of
uitgeschakeld worden. De onderzoekers onderzochten DNA-methylatie in
het bloed van 56 kinderen van 11 tot 14. De helft van de kinderen
waren lichamelijk mishandeld geweest.
Zij vonden dat in vergelijking met de kinderen die
niet waren mishandeld, de mythylatie bij mishandelde kinderen was
toegenomen op verschillende sites van het glucocorticoid receptor
gen, ook wel bekend als NR3C1, in navolging van de bevindingen van
eerdere studies op knaagdieren. In deze studie trad het effect op in
het traject van het gen dat essentieel is voor zenuwgroeifactor, een
belangrijk onderdeel voor een gezonde ontwikkeling van de hersenen.
Er waren geen verschillen in de genen waarmee de
kinderen geboren waren; in plaats daarvan werden de waargenomen
verschillen in de mate waarin de genen waren in- of uitgeschakeld.
"Dit verband tussen stress op jonge leeftijd en veranderingen in de
genen kunnen kan blootleggen hoe ervaringen tijdens de jeugd een
levenslange “invloed hebben, aldus Seth D. Pollak, professor in de
psychologie en kindergeneeskunde aan de Universiteit van Wisconsin,
Madison, die de studie leidde.
Eerdere studies hebben aangetoond dat kinderen die
lichamelijke mishandeling, seksueel misbruik en verwaarlozing hebben
ervaren meer kans hebben op het ontwikkelen van emoties, angst en
agressieve stoornissen en problemen met het beheersen van hun
emoties. Deze problemen kunnen op hun beurt relaties verstoren en
schoolprestaties beïnvloeden. Mishandelde kinderen lopen ook het
risico op chronische gezondheidsproblemen zoals hart- en vaatziekten
en kanker. De huidige studie helpt verklaren waarom deze ervaringen
uit de kindertijd invloed kunnen hebben op de latere gezondheid.
Het gen door de onderzoekers geïdentificeerd heeft
invloed op de hypothalamus-hypofyse-bijnier (HPA) bij knaagdieren.
Verstoringen van dit systeem in de hersenen zou het voor mensen
moeilijk makken om hun emotioneel gedrag en stress te beheersen. Dit
gen dat in het bloed circuleert beïnvloedt het immuunsysteem
waardoor het lichaam minder bacteriën kan bestrijden en kwetsbaarder
wordt voor ziekten.
"Onze bevinding dat kinderen die fysiek waren
behandeld een bepaalde wijziging van de glucocorticoid receptor-gen
vertonen zou kunnen verklaren waarom mishandelde kinderen meer
emotionele problemen hebben als ze ouder worden", aldus Pollak. "Zij
hebben minder glucocorticoïdereceptoren in hun hersenen, die de
stress-respons van de hersenen kan schaden en leiden tot problemen
voor het regelen van stress."
De bevindingen hebben implicaties voor het
ontwerpen van meer effectieve interventies voor kinderen, vooral
omdat studies van dieren aangeven dat de gevolgen van een slechte
opvoeding op genmethylation omkeerbaar is wanneer de zorgverlening
verbetert. De studie draagt ook bij aan wat we weten over de
invloed van kindermishandeling op de veranderingen in lichaam en
geest, bevindingen die onlangs in een SRCD Sociaal Beleid Verslag
werden samengevat door Sara R. Jaffee en Cindy W. Christian.
Vertaling: Andre Teirlinck
