1.0 Het mysterie déjà vu
Auteur: Hans Zevenboom
‘Déjà vu blijft
wetenschappelijk ongrijpbaar’
‘Déjà vu verschijnsel: Voer voor psychologen,
psychiaters en (neuro)wetenschappers’
Je weet dat het onzin is, maar dát
kasteel in de Provence komt je zó bekend voor dat je zou
zweren, dat je hier eerder bent geweest. Bedrieglijke
spelletjes van het brein?
Een déjà vu [Frans voor ‘al eens
gezien’] is het rare gevoel, dat je het huidige moment
al eerder hebt ervaren. Je vóélt dat je de situatie al
eens eerder hebt meegemaakt, maar je wéét dat het niet
zo is. Je durft bij hoog en laag te beweren, dat je nog
nooit op die bewuste locatie bent geweest. En toch is
dat herkenningsgevoel op één of andere manier
‘aanwezig’. Het gevoel wordt vaak omschreven als
‘onwezenlijk’ en ‘vreemd’.
Dat ‘vreemde’ gevoel kan een milliseconde duren, maar
ook enkele minuten tot een half uur. Maar het is zo
wonderbaarlijk, omdat het op ieder willekeurig moment
van de dag kan gebeuren.
Zesennegentig procent van de mensen
heeft zoiets wel eens meegemaakt: een déjà vu! Veel
mensen denken dan ook dat het iets te maken heeft met
helderziende gave, maar uit wetenschappelijk onderzoek
blijkt dat 70% van de mensen regelmatig zo’n ervaring
hebben. Déjà vu ervaringen komen bij alle leeftijden
voor en mensen met een verschillende achtergrond
(hoogopgeleid, schizofrenen, epilepsiepatiënten,
‘stresskippen’, fantasierijke personen etc.), maar
mensen tussen de 15 en 25 jaar hebben er gemiddeld het
vaakst ‘last’ van. Ook onder blinde mensen blijkt dit
verschijnsel te bestaan; zij kunnen déjà vu’ s blijkbaar
ervaren met andere zintuigen, bijvoorbeeld door te
horen, te voelen en te proeven. Het kan dus iedereen
‘overkomen’!
2.0 Slot
‘Bedrieglijke spelletjes van het geheugen? Of loopt er
iets spaak in het brein?
‘Déjà vu verschijnsel; een vorm van een spontane
regressie?’
Déjà vu’ s zijn géén luchtspiegelingen of
fantasieverhalen; het mysterieuze verschijnsel speelt
zich duidelijk af in je hoofd zo is de algemene
wetenschappelijke gedachte. Maar waar?
Volgens
geheugendeskundigen is een déjà vu een variant van het
‘waar ken ik jou toch van’ gevoel. Iedereen komt wel
eens iemand tegen die hij niet kan plaatsen. Je wéét dat
je de ander kent, maar niet meer waarvan. Dit vage
bekendheidsgevoel wordt volgens de neurowetenschappers
in de parahippocampale gyrus veroorzaakt, een onderdeel
in de temporale lob of kwab; een ‘geheugen-foutje’ of
een kortsluiting in de hersenen dus! Niet gelijklopende
hersenactiviteiten is de meest genoemde
hersen-gerelateerde hypothese! Ik noem het gemakshalve
maar de ‘haperende-hersentheorie’.
Of wordt een déjà vu helemaal niet door een haperende
prikkeloverdracht of een falend geheugen veroorzaakt,
maar is het simpelweg een aandachtsprobleem? Of hebben
we te maken met twee soorten herinneringssystemen:
eentje waarin de feitelijke informatie wordt opgeslagen,
en een ander waarin een soort persoonlijke sfeer of
‘zelfgevoel’ wordt opgeslagen (‘recollective
experience’, Psycholoog Chris Moulin).
In het andere uiterste geval wordt er zelfs een
verklaring gevonden die verwant is aan reïncarnatie en
het Collectieve Bewustzijn, waarbij de genetische
overervingstheorie van herinneringen centraal staat!
Welke verklaring er ook in (wetenschappelijke) kringen
wordt gegeven voor vele (neuro) wetenschappers blijft
een déjà vu verschijnsel ongrijpbaar, onverklaarbaar.
Het verschijnsel heeft iets ‘vreemds en onwezenlijks’ en
is dus niet wetenschappelijk te verklaren! Of zou een
meer parapsychologische verklaring (parapsychologische
en de psychoanalytische verklaring) dichter bij de
waarheid komen? Freuds theorie is misschien wel de
eerste kleine aanzet geweest tot een aannemelijke
verklaring voor het déjà vu verschijnsel. De theorie
verklaart het als volgt: ‘Het zou kunnen zijn, dat onze
hersenen een situatie éérst op een onbewust-niveau
(Redactie: op zielsniveau) in het geheugen opslaat, het
één en ander emotioneel analyseert en dat het resultaat
daarvan richting geeft aan de daaropvolgende bewuste
reactie; een gevoel van herkenning, een angstgevoel of
een emotie. Op een later tijdstip kunnen die onbewuste
waarnemingen, bewust gemaakt worden doordat men in een
situatie terechtkomt die het onderbewuste (opnieuw)
activeert!’.
Mijn verklaring voor het déjà vu verschijnsel is, dat
het niets anders is dan een kortstondige
regressie-ervaring waarin het onderbewuste
herkenningsgevoel van het innerlijke Zelf - de ziel –
een hoofdrol speelt. Een centrale rol die bij alle déjà
vu’ s speelt, wordt in eerste instantie door je
intuïtie, je onderbewuste (= onderbewuste geheugen = de
‘harde schijf’), je innerlijke Zelf, de ziel opgeëist.
Het innerlijke Zelf speelt niet alleen een cruciale rol
bij álle déjà vu’ s, maar ook bij álle paranormale
ervaringen! [Nieuwsbrief ‘Paranormaal begaafd’]
Het plotseling opkomende herkenningsgevoel op een
onbekende locatie of tijdens een ontmoeting met een
willekeurig persoon is niets anders dan een
herkenningsreactie of – energieën van het innerlijke
Zelf, wat kan resulteren (hoeft niet altijd) in een
fysieke reactie, een (herkennings-)gevoel of een
angst(gevoel). De ziel die te beschouwen is als de
totaalsom van alle (‘opgeslagen’) gevoelens ‘ooit-eens’
reageert op de aanwezige, zich manifesterende
trillingsfrequenties op dat ene unieke moment. Elke
situatie, elke ontmoeting, elk voorwerp van toen – ‘ooit
eens’ – straalde toen ook energie uit. Toen heb je die
energieën onbewust in het innerlijke Zelf opgeslagen,
maar je bent ze vergeten door de aanwezigheid van de
‘sluier der vergetelheid’. Toch word je – je bewustzijn
- door de zich voordoende situatie ‘getriggerd’, op één
of andere manier geraakt. Hoe dan ook.
Die ‘oude’ situatie – dat kasteeltje in de Provence –
straalt nog steeds die allesomvattende, ‘oude’ energie
uit! Dat oude vrouwtje draagt nog steeds die
bewustzijnsenergieën bij zich in haar chakra-en
aurasysteem, waarmee jij contact via de energetische
koorden hebt gemaakt.
Zonder dat zij zich daar bewust
van is! Jij hebt in de chakra-knooppunten
(bewustzijnsniveaus) en in het elektromagnetisch
energieveld (het totale energiebewustzijnsveld) al je
‘oude’ gedachten en ‘oude’ herinneringen verzameld,
bewaard en opgeslagen! Je bewustzijn – de geest, het
verstand, niet de breinmassa - wordt in confronterende
situaties door het innerlijke Zelf opnieuw herinnert aan
(voor jou idee verloren gegane energieën)
trillingsfrequenties lang geleden; aan een vorig(e )
verleden(s ). Plotsklap komen er beelden of onwezenlijke
gevoelens in je op, die je niet kunt plaatsen. Je raakt
in de war en gaat twijfelen aan jezelf.
Voorbeeld. Stel, dat je ooit in de fysieke gedaante van
Hugo de Groot hebt geleefd. Je hebt een opgelegde
levenslange gevangenisstraf op Slot Loevenstein mogen
ondergaan en bent ooit uit die benarde
gevangenissituatie in 1621ontsnapt! Het, Oh zo bekende
verhaal van de boekenkist.
Als de ziel–van–toen opnieuw incarneert in een fysieke
lichaam en jij bent nu die persoon in dit leven, dan
bestaat er wel degelijk een grote kans dat je tijdens
een bezoek aan Slot Loevenstein ongekende, vreemde
(lichaams-)reacties kunt ervaren; depressiviteit,
claustrofobie, eenzaamheid, het gevoel opgesloten te
zitten, willen vluchten uit deze ruimte, intens hoesten.
Iedere keer als de sleutel van de eikenhouten deur wordt
dichtgedraaid, het onsmakelijk eten wordt geserveerd, de
zweetgeur van de dienstdoende soldaten ervaart als ze de
kamer binnenkwamen, de herinneringen aan de echtgenote
(Maria van Reigersberg) en de dienstmeid (Elsje van
Houweningen) die langskwamen ….…. en dat ene NU-moment
waarop je wordt geconfronteerd met het weerzien van die
boekenkist; het angstzweet breek je uit. Al deze ‘oude’
herinneringen, al die ‘oude’ gedachten en die
bijbehorende ‘oude’ emoties zijn opgeslagen in het
innerlijke Zelf, want de ziel is de totaal som van alle
gevoelens uit alle levens. Aan elke herinnering van
‘ooit eens’ zijn energieën verbonden.
Soms prettige,
soms minder prettige herinneringen. Zodra je getriggerd
wordt zoals bijvoorbeeld een bezoekje aan Slot
Loevenstein of een ontmoeting met dat ‘oude vrouwtje’ –
je wordt innerlijke geraakt door ‘iets’ – worden alle
herinneringen van toen die je ooit eens hebt gehad,
opgeroepen uit al het cel-geheugen dat je ten alle
tijden in het chakra-aurasysteem bij je draagt. In zo’n
situatie wordt de ‘harde schijf’ van het onbewuste
geheugen automatisch geactiveerd, of je dit leuk vindt
of niet. Zodra er op één of andere manier er een soort
matching in het geheugenbestand (de ‘harde schijf’, de
ziel) – een herkenningsgevoel – plaatsvindt, dan wordt
die gewaarwording (bewustwording) door je intuïtie, je
onderbewuste (de ziel) aangereikt; als het ware op een
dienblaadje gepresenteerd.
Soms kiest het innerlijke Zelf – de ziel – doelbewust
voor het oproepen van ‘oude’ herinneringen en ‘oude’
gevoelens en emoties. En daar is vaak een reden voor. De
ziel wil je bewust laten worden van een stukje
‘onverwerkt’ verleden. Een stukje verleden dat je
spirituele ontwikkeling in de weg staat. Om bijvoorbeeld
de onverwerkte emoties die het chakra- en het
aurasysteem blokkeren te heropenen door extra aandacht
te besteden aan een overheersende angst ………..
bijvoorbeeld de angst om opgesloten te zitten….. te
moeten wachten ‘tot de dood ons scheidt’.
De ziel reageert dus altijd als eerste op de informatie
(trillingsfrequenties) die binnenkomt in het
elektromagnetisch energieveld (via het aura-veld en via
de energetische koorden) en geeft daarna een signaal af
in de vorm van een gevoel of een reflectie van een
emotie af aan de geest (het verstand), die op haar beurt
weer een lichamelijke reactie bewerkstelligt. Het
lichaam ervaart wat de geest op dát moment heeft
gecreëerd; een angst, een emotie of een
(herkennings-)gevoel!
Het is dus de ziel – je innerlijke Zelf, je intuïtie –
die dat onbekende, vreemde, onwezenlijke gevoel van
herkenning afgeeft aan het bewustzijn, waardoor jij in
die bijzondere situatie een herkenningsreactie
produceert.
Déjà vu is dus niets anders dan een kortstondige
regressie-ervaring. En dat is wat er zich permanent
afspeelt in het leven wanneer je ontvankelijk en
openstelt voor nieuwe ervaringen. Want alles in het
leven heeft een reden én een doel. Ook déjà vu
verschijnselen en paranormale ervaringen horen daar bij!
Hans Zevenboom
Link:
http://www.millennium-visie.org/site/index.php/nieuwsbrief/177-deja-vu
